Afgelopen zondag, 19 april was het weer tijd om door Hilversum tien kilometer hard te lopen. Sinds ik bij Delorentz werk loop ik mee met de business run. Dit jaar gingen we met maar liefst 8 teams van start. Dat zijn gewoon 48 hardlopers en allemaal in een mooi paars shirt met de naam van de loper voorop en het Delorentz logo achterop. Het aantal van 48 lopers is een record. Nog nooit liepen er zo veel mensen mee voor Delorentz.
Zelf ben ik redelijk getraind. Ik heb voldoende gelopen en gefietst. Op de Wattbike heb ik dan wel gerichte fietstraining gedaan maar dit heeft wel een goede invloed op mijn algemene conditie. Mijn oude record van 48:59 wil ik uiteraard graag uit de boeken lopen. Dit dateert uit 2013 toen ik voor de marathon trainde. Ook toen was ik behoorlijk fit.
Als Ilona bij ons is pakken we de auto en gaan via een omweg, omdat een groot deel van Hilversum niet bereikbaar is, richting de Borneolaan. Daar verzamelen we met z’n allen. Joyce zet ons af en gaat even later uitgerust met de camera richting finish om ons allemaal op de foto te zetten. Als we voldoende gegeten en gedronken hebben maken we op de hoek met z’n allen een foto en lopen richting de start. Het is prima loop weer. Niet te warm en niet te koud. Ook geen volle zon gelukkig.
De vijf kilometer vertrekt voor de tien. Zodra alle lopers van de vijf vertrokken zijn gaan we snel het startvak ik. Het is een voordeel als je vooraan staat, dan hoef je minder mensen in te halen. Om 13:40 uur klinkt het startschot en een kleine minuut later loop ik over de registratie matten. Ik druk de stopwatch in en ga lekker ontspannen van start. Ik heb een streeftijd van 48:00 minuten in mijn hoofd zitten. Op het gelletje wat ik in mijn hand heb staan de tijden per kilometer zodat ik onderweg geen ingewikkeld rekenwerk hoef te verrichtten. Om 48 minuten te lopen moet ik me houden aan 4:48 per kilometer. De eerste kilometer is altijd druk en rommelig maar het valt me nog mee omdat ik zo voorin ben gaan staan. Ik heb het niet zo door maar de eerste drie kilometers gaan te snel en die klap krijg ik dan in de daarop volgende kilometers. Te snel van start maar het voelde gewoon best goed. Ik weet aan de hand van mijn stopwatch dat ik voor loop op schema dus ik neem iets gas terug. Kilometers vijf, zes en zeven gaan iets langzamer maar nog steeds ruim onder de vijf minuten. Dat betekent dat ik de Taludweg ook netjes ben doorgekomen. Bij Ronald en Emma voor de deur is het gezellig druk. Foto’s en filmpjes worden gemaakt en een fijne toeter knalt door de straten. Bedankt voor de support allemaal daar. Op naar de Gijsbrecht. Om te lopen blijft dit toch altijd een uitdaging. Vals plat zou je het op de fiets noemen. Voor mijn gevoel gaat het niet echt lekker maar achteraf gezien op Runkeeper liep ik nog steeds ruim onder de vijf minuten. Toch voelen de benen niet meer fris. Dan is het linksaf de Neuweg op en naar beneden. Dit loopt echt lekker. Heb ik wel verdiend na die killing Gijsbrecht. Haha. Het moet raar lopen besef ik me dan wil ik die 48 minuten niet gaan halen. Dat geeft een goed gevoel. Knallen die laatste anderhalve kilometer. Aangekomen bij de Kerkbrink wordt het weer echt druk, heel veel mensen langs de kant. Je wordt door wildvreemde mensen aangemoedigd omdat je naam op je shirt staat. Af en toe ook verwarrend. Zo van “Ken ik jou??”. Bij de finish staat Joyce en zet me goed op de foto. Ze zijn niet charmant maar ik sta er wel op. Net als een groot deel van alle anderen lopers voor de Delorentz. Over mijn tijd ben ik echt super tevreden. Ik loop een netto tijd van 47:36 en scherp mijn PR dus met bijna anderhalve minuut aan. Yes!!!
Robbie en Ilona doen ook allebei goede zaken. Ze lopen ook een PR. Echt een topdag dus wat PR’s betreft;-)
Nadat ik even snel thuis gedoucht heb gaan we op de fiets weer terug naar de Borneolaan voor een lekker Mexicaans hapje en drankje.
Super dag gehad.