In eerste instantie ben ik gestopt met voetballen omdat ik een hele marathon wil lopen. In het eerste jaar, 2010, na het stoppen met voetbal liep ik een halve marathon. Ik had nog nooit verder dan 16.1 gelopen in de Dam tot Damloop dus dit was een logische vervolg stap. Na de finish was ik zo gesloopt dat ik toen dacht dat ik NOOIT een hele marathon zou kunnen, en op dat moment zou willen lopen. Dus het jaar erna maar besloten om wederom voor de halve te gaan. Mijn tijd was dat jaar, 2011, maar liefst 5 minuten trager dan het jaar ervoor. Ik had zwaar de pest erin en was mijn motivatie voor drie maanden helemaal kwijt. Maar zo rond januari 2012 begon het toch weer te kriebelen. Na een Cityrun in Hilversum en een Driedorpenloop rond Kortenhoef was het in oktober weer tijd om de halve marathon te lopen. In voorbereiding op deze halve marathon had ik al diverse malen meer dan 21 kilometer gelopen. Mijn record was 24 kilometer. De theorie daarachter is dat ik in de voorgaande jaren zo rond het Vondelpark moe werd, daar werd het zwaar voor me en begon ik heel veel tijd te verliezen. Dan zit je rond 18 kilometer. Oftewel mijn lange duurlopen moesten qua kilometers worden opgeschroefd. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen aangezien ik een prachtige tijd heb neergezet tijdens de laatste halve marathon in 2012.

Mede door de langere duurlopen kreeg ik wel het idee dat die 42 kilometer en 195 meter binnen bereik kwamen. Zou ik dan eindelijk voor die magische hele marathon kunnen gaan. Na de halve van 2012 bleef ik netjes trainen en minstens zo belangrijk, ik bleef op gewicht. Voordat ik me überhaupt in zou schrijven voor de hele marathon wilde in een sporttest ondergaan. Een algemene scan van bloed, urine, hart en uithoudingsvermogen. Als uit deze test niets vreemds naar voren zou komen dan zou ik me gaan inschrijven voor de beruchte afstand. Na wat speurwerk op internet kwam ik terecht bij de Sportartsen Groep. Zij verzorgen onder andere sportmedische onderzoeken. Ik heb gekozen voor een Groot Sportmedisch onderzoek met Spiro-Ergometrie. Spiro-ergometrie is een ademgasanalyse. Tijdens deze analyse krijg je een mondkap voor en wordt de ademhaling geanalyseerd. Hiermee wordt precies gemeten hoeveel zuurstof (O2) er wordt opgenomen en hoeveel koolstofdioxide (CO2) er wordt uitgeademd. Aan de hand van deze gegevens kan het omslagpunt worden bepaald. Naast deze interessante informatie voor een duursporter kan er ook nauwkeurig worden bepaald of het hart, de longen en de spieren goed functioneren. Eigenlijk precies waar ik naar op zoek ben in aanloop van de hele marathon.

Vrijdag 12 april had ik een afspraak in Baarn bij het Meander Medisch Centrum voor het onderzoek. Je voelt je goed tijdens het lopen, hebt nooit ergens last van maar toch is het best spannend. Na een korte introductie door de sportarts en de sportarts in opleiding gaat de vragen sessie beginnen. Gewoon wat algemene vragen naar aanleiding van het vragenformulier dat vooraf ingevuld moest worden. Vervolgens werden mijn spieren en gewrichten gecontroleerd. Nadat vakkundig een groot deel van mijn borsthaar weggeschoren is wordt het hartfilmpje in rust gemaakt. De plakkers hechten niet goed en geven dan dus niet de juiste gegevens weer als er geen goed contact is met de huid. Dan zijn de longen aan de beurt. De longinhoud wordt bekeken en hoeveel lucht ik binnen één seconde kan uitblazen. Dan volgt de Spiro-Ergometrie test. Ik kies voor de test op de fiets. Op de loopband kan ook, dan heb je een beter beeld van je VO2 max maar gebreken aan het hart komen dan minder snel naar boven omdat je veel meer op en neer gaat met hardlopen. Daar gaat het mij om. Ik wil weten of ik 100% gezond ben en in staat ben om te trainen voor de marathon. Op de fiets zit je wat rustiger en registreren de plakkers je hart beter. Tussendoor is mijn bloed en urine nog nagekeken.
Hier het verslag van de gehele sporttest:

Intern onderzoek: bloeddruk 125/85 mmHg (normaal); pols 57 slagen/min. Gezichtsscherpte rechts 1.5; links 1.5, met beide ogen 1.5, (normwaarde is 1) met correctie. Aan hart, longen, buik en bloedvaten vond ik verder geen afwijkingen.

Orthopedisch onderzoek: Horizontaal bekken, platvoeten, lichte speling op het rechter enkelgewricht, goede lengtes van de spieren. Bij verder onderzoek van gewrichten-pezen-spieren waren er geen relevante afwijkingen.

Lichaamsmaten: lengte 180.5 cm; gewicht 89 kg. Huidplooimeting: geschat vetpercentage 22.7%. De norm voor uw leeftijd en geslacht is tot 17.5 %.

Bloedonderzoek: hemoglobinegehalte 10.3 mmol/l (normaal). Cholesterol 5.8 mmol/l (normaal lager dan 6,5).

Urineonderzoek: geen suiker of eiwit.

Longfunctie: goede longinhoud, 6100 ml (119 % van de voorspelde waarde) en normale waarde voor binnen één seconde uitademen, 4970 ml (117 % van de voorspelde waarde).

ECG: Het elektrocardiogram (ECG of hartfilmpje) was zowel in rust als bij inspanning volledig normaal.

Fietsergometer test met spiro-ergometrie:
Protocol: 50-25 watt.
Hoogst gehaalde belasting: 350 Watt = 3.9 Watt/kg lichaamsgewicht.
Maximale hartfrequentie 189/min. Na 3 minuten uitfietsen hartfrequentie 123/min.
Reden staken test: vermoeidheid in de benen.
Gemeten maximale zuurstofopname 48.1 ml/kg/min omgerekend naar het lichaamsgewicht.
Omslagpunt (methode V-slope) bij 152 slagen / min. Dat is 80% van de maximale hartslag.
Breathing reserve was 24% (normaal < 30 %).
De zuurstofpols had hierbij een normaal beloop.
Een en ander duidt op een voor uw leeftijd en geslacht goed uithoudingsvermogen en zeer vlot herstel. Bloeddruk bij maximale inspanning 180/60 mmHg.

Conclusies en adviezen:
Uw algemene gezondheid is goed. Uw duurvermogen is vrij goed.
Er is geen verhoogd risico voor het krijgen van hart en vaat ziekten. Indien uw maximale hartslag bij hardlopen boven de 189 ligt moet u dit er bij op tellen om een betere interpretatie voor het lopen te krijgen. Dit blijft echter een schatting.

Naar aanleiding van de uitslag van dit onderzoek zag ik geen reden meer waarom ik niet een poging zou wagen om deze bijzondere afstand te gaan lopen. Oftewel, in oktober ga ik in plaats van de halve marathon de hele doen in Amsterdam!!! Dat wordt flink trainen.