14
apr, 2014
SvS FOTO 02 2014

Spieren voor Spieren City Run 2014

Een maandje geleden hebben we een mooie loop gedaan waar ik niet over geschreven heb door tijdgebrek. Op 8 maart liep ik 12 kilometer met collega’s tijdens de 3bergenloop. Heerlijk weer, een prachtige omgeving en ook nog een redelijke tijd van 1:03:56. Super dagje gehad dus.

Dit keer vroeg in de maand april is het tijd voor de Spieren voor Spieren City Run in Hilversum. Dit jaar doe ik net als vorig jaar mee aan de business run in een mooi paars DeLorentz shirt. Na mijn blessure die ontstaan is tijdens de DrieDorpenloop in Kortenhoef ben ik nooit echt helemaal terug geweest op mijn oude niveau. Het plezier is ook minder met lopen de afgelopen tijd. Ondanks dat wel vol goede moed begonnen met trainen voor de run van 6 april. Wetende dat het PR van vorig jaar niet verbroken zal worden wil ik toch een scherpe tijd neerzetten.

SvS FOTO 02 2014

Dit jaar verzamelen we bij DeLorentz op de Borneolaan. Joyce brengt Ilona en mij weg. Ilona heeft namelijk keihard getraind om voor de eerste keer de tien kilometer te volbrengen. Ze kon via DLP iets later inschrijven zodat ze iets beter kon inschatten of ze wel of niet de tien ging halen.

Rond 13:00 lopen bijna 40 paarse DLP shirts richting de start. Een mooi gezicht. Net als elk jaar is er een enorme drukte op het martkterrein. Shirts in alle kleuren en maten schieten voorbij. Als de vijf kilometer business run gestart is begeven wij ons richting startvak. Ik wil bij Paul en Jeroen blijven lopen omdat zij ongeveer hetzelfde tempo lopen als ik. Het startschot klinkt. Runkeeper gaat alvast aan, m’n iPhone op standby. Op het moment dat ik echt over de matten loop, druk ik mijn horloge met stopwatch aan. We zijn begonnen. Druk druk druk. De eerste kilometers is het altijd tempo zoeken en lopers passeren. Collega’s die niet lopen moedigen ons aan en maken foto’s. Ik zie ze staan omdat ik nog redelijk fris ben in tegenstelling tot het moment wanneer ik over de finish kom! Haha. Na het mediapark heb je er zo’n drie kilometer op zitten en dan kijk ik eens op mijn horloge. Wederom veel te snel gestart. Ik zit op ongeveer 4:35 minuut per kilometer en eigenlijk voel ik dit ook wel. Motor is echt opgeblazen. Paul heeft precies hetzelfde maar weet beter en sneller te herstellen. Hij loopt net een pasje harder. Ik verlies niet uit het oog maar zie hem steeds verder weg lopen. Op de Gijsbrecht ben ik hem kwijt maar dan komt Jeroen me gezelschap houden. We waren iets voor hem uit gelopen maar hij weet een steady 12 km/uur te lopen zonder pieken of dalen. Hij loopt met me op tot het einde. Sterker nog, zonder zijn stabiele tempo had ik waarschijnlijk een andere tijd gehad. Op 13 seconde na niet onder de 50 minuten ga ik over de finish. Een tijd van 50:13 houdt in dat ik een gemiddelde van 11,9 per uur gelopen heb wat ik dus een mooie prestatie vind. Paul is een minuut sneller en Jeroen volgt mij een paar seconden later.

SvS FOTO 03 2014

Ilona doet het ook fantastisch bij haar eerste 10 kilometer wedstrijd. Een prachtige prestatie. Heel goed gedaan.

SvS FOTO 04 2014

SvS FOTO 01 2014

Na afloop gaan we snel naar huis. Douchen en sportief als we zijn op de fiets naar DLP voor de afsluitende BBQ. Opbrengst voor Spieren voor Spieren van DLP is maar liefst 1000 euro:

Geweldige dag weer. Top organisatie. Joyce wederom bedankt voor alle foto’s van mij en m’n collega’s! Tot volgend jaar.

24
okt, 2013
Diabeatit Run Gooi en Eembode 2013 10 10 crop

Diabeatit Run 2013

Halverwege juni krijg ik een mail van Carmen met de vraag of het mij leuk lijkt om mee te lopen met de Diabeatit Run. Eerst 589 treden omhoog bij de Euromast om vervolgens een dubbele marathon te lopen in estafettevorm van Rotterdam naar Amsterdam. Ja heel cool lijkt me dat. Je kan je inschrijven met een team van 12 man. Dat betekent dat je ongeveer 7 kilometer per persoon moet lopen. Prima te doen lijkt me. Dit alles voor het goede doel. Het werven van sponsorgelden voor het Diabetes Fonds. Het geld komt te goede om onderzoek te kunnen doen naar de genezing van diabetes. We besluiten de uitdaging aan te gaan. We schrijven ons in met de teamnaam “DeLorentz diabeaters” en voegen 12 lopers toe. Ook hebben we twee begeleiders. Totaal 14 personen dus.

In de maanden die volgen zijn we druk met de voorbereidingen, trainen en niet te vergeten het bij elkaar harken van sponsorgeld. Als voorwaarde heeft de organisatie gesteld dat je 500 euro per persoon moet binnenhalen. Voor ons team met twaalf lopers betekent dat dus 6000 euro en dat is best een hele opgave. Vrienden, familie en collega’s worden diverse keren en op verschillende manieren benaderd of ze ons willen sponsoren. Na niet al ter lange tijd staat ons team bovenaan met het ophalen van sponsorgeld maar we hebben nog lang niet 6000 euro bij elkaar. We schrijven ook een persbericht wat we naar de lokale media versturen om het goed onder de aandacht te brengen. Het stuk, met mijn foto verschijnt in de Gooi en Eembode. Dat is cool!
Diabeatit Run Gooi en Eembode 2013 10 10 crop
Na een paar goede mails vanuit DeLorentz naar heel veel mensen weten we een week voor tijd het  benodigde bedrag binnen te halen. Dat geeft een goed gevoel en we mogen dus tevens deelnemen aan de Run. Uiteindelijk halen we 6.745,88 op voor het Diabetesfonds. We zijn hiermee het besten fondsenwerfteam van de Diabeatit Run. We zijn er heel trots op!

Zaterdag 12 oktober is een bijzondere dag. Deze speciale dag staat namelijk geheel in het teken van de Diabeatit Run. Iedereen verzamelt ’s ochtends vroeg bij DeLorentz. Van daar uit rijden we richting Rotterdam. We parkeren met de auto en de bus onderaan bij de Euromast. Nadat we de reclameposters op de auto en de bus hebben geplakt gaan we met z’n allen met de lift omhoog. Als we officieel zijn ingeschreven houdt Jet Sol een inleidend praatje. We worden als team gehuldigd omdat we het meeste geld hebben opgehaald. Top zeg. Vervolgens wordt de Run geopend door de burgemeester van Rotterdam Aboutaleb.

Jet Sol

Marjolein heeft goed getraind op traplopen en is helemaal klaar om de 589 treden te bedwingen. Vooraf verwacht ze er wel zo’n 15 minuten over te doen maar ze is velen malen sneller. Na iets meer dan drie minuten is ze al boven en mogen we met het hele team met de lift weer naar beneden. Wat een geweldige prestatie van Marjolein. Eenmaal aan de voet van de Euromast is het begin wat chaotisch maar alles komt uiteindelijk helemaal goed. We zijn op weg, nog 84 kilometer te gaan!!!
Voor de Run hebben we een indeling gemaakt. Er zijn elke keer drie personen onderweg. Twee fietsers en een loper. Als de loper 2,3 kilometer gelopen heeft wisselt hij met een fietser. Bij de tussenpunten die door de organisatie zijn aangegeven wisselen we dan fietsers die al gelopen hebben met verse frisse mensen uit de bus. Per keer loop je dus ongeveer 2,3 kilometer en fiets je ongeveer 4,6 kilometer.

Onderweg lopend

Onderweg fietsen
We gaan echt heel vlot. Binnen mum van tijd heeft iedereen al een keer gelopen en op de fiets gezeten. Dan beginnen we dus weer van voor af aan. Wat een prachtige dag is het ook. Zowel de vrijdag voor de Run als de zondag erna valt er echt de hele dag regen. Het komt soms met bakken uit de lucht. Wat hebben wij het getroffen dat het de zaterdag droog is. Het is ’s ochtends wel fris maar in de middag verschijn het zonnetje af en toe en is het geweldig loop weer. Onderweg gaat het super goed. We wisselen heel intelligent van loper en fietser. We zijn een gestroomlijnde geoliede machine. Het stempelen van de stempelkaart gaat ook als een trein. Na 3,5 uur hebben we de eerste marathon er al op zitten. We besluiten om niet rustig te gaan eten in Alphen aan de Rijn waar iedereen zit te lunchen. We hebben zelf brood, fruit, repen en drinken in de auto’s dus we stempelen de  kaart en gaan gauw weer op pad. Op dat moment schatten we in dat we rond 17:00 uur bij het Olympisch stadion aankomen en gooien dat gelijk op Twitter:

 Het kan natuurlijk niet altijd goed gaan. We hebben drie fietsen bij ons. Twee daarvan zijn op weg om de loper te ondersteunen en de andere staat op het dak van de Volvo. We komen bij een brug waar de Volvo niet onderdoor kan met de fiets op het dak. Op dat moment ben ik aan het lopen met Appie en Matthew. De Volvo rijdt een alternatieve route en het busje gaat naar het volgende wisselpunt. Wij hebben alle drie al gelopen. Als we zowel het busje als de Volvo niet zien besluiten we om weer te wisselen. Gelukkig staat een stukje verder de bus en gaan er drie verse krachten op pad. Het loopschema klopt nu niet meer. De nieuwe groep die namelijk de weg op moest zit in de Volvo en die is er nog niet. Uiteindelijk komt het allemaal goed. Een tijdje later wisselen we alsnog de mensen in de Volvo en gaan weer vrolijk verder met deze geweldige dag.

Volvo

Omdat iedereen vol gas zijn 2,3 kilometer loopt, we geen blessures hebben en iedereen fit blijft lopen we ruim voor op schema. We berichten al voor 16:00 uur dat we nog maar 9 kilometer te gaan hebben:

 Nog wel opmerkelijk is dat we onderweg de mannen tegenkomen die de bordjes plaatsen om de route aan te geven. Op sommige punten lopen we zelfs voor ze uit. Gelukkig hebben we de GPS bij ons en die werkt heel goed. De route staat er heel duidelijk op.

Vlak voor finish

Maar we gaan dus richting de finish en wel als eerste. We halen niet alleen het meeste sponsorgeld binnen maar komen ook als nummer 1 over de streep. Gaaf. Vlak voor het Olympisch stadion parkeren we de auto’s en gaan Monique en Marcel op de fiets zitten. De laatste 400 meter voltooien we met het hele team. Iedereen is gereed bij de finish en we worden warm onthaald. Wat een super mooie dag. Er worden foto’s en fimpjes gemaakt. We zijn euforisch na deze geweldige dag en sportieve prestatie voor het goede doel.

Finish

Als afsluiter drinken we nog wat in het Olympisch stadion en gaan we in Hilversum eten bij ELT. Delorentz bedankt voor de mooie dag, Diabeatit Run bedankt voor de organisatie. Wat een top dag!

Groepsfoto 1

Groepsfoto 2

14
jul, 2013
Bulls Harrier 1

Bulls Harrier 1 racefiets

Bulls Harrier 1

Heel vrolijk ingeschreven voor de hele marathon die in oktober in Amsterdam plaats vindt. Na het sportonderzoek moest dat geen probleem zijn. Vol overgave begonnen met het opstellen van een schema. Een schema wat mij moet klaar stomen voor de 42 kilometer. Alles loopt op rolletjes en na een paar maanden ben ik in staat om 20 kilometer te lopen zonder problemen. Dan staat op zondag 2 juni de DrieDorpenloop op het programma in Kortenhoef. Hier loop ik een super tijd maar deze moet ik in de week erna bekopen met een blessure. Ik heb last onder mijn linker voet. Dat kan hielspoor zijn of een geirriteerde peesplaat. Na onderzoek bij de fysio van het Orec bleek dat het gelukkig een geirriteerde peesplaat is. Ik zeg gelukkig omdat een hiespoor blessure normaal gesproken veel langer duurt om te genezen.

Mijn volgende afspraak bij de fysio is om zooltjes aan te meten. Dit is ondertussen meer dan een maand na de DrieDorpenloop. Een maand dus zonder training voor de marathon. Ik moet dan ook terleurgesteld toegeven dat ik het nu niet meer ga redden. De marathon wordt gecanceld. De pijn is ondertussen wel minder maar nog niet over. Op korte termijn krijgen we op zolder een loopband. Ik heb besloten om pas weer te gaan lopen als ik de zooltjes heb en om dan rustig op te bouwen op de loopband.

Aangezien ik het lopen even niet meer kon doen heb ik mijn ouwe trouwe Cube MTB maar weer eens uit de schuur gehaald. Lekkere rondjes gefietst tussen de 25 en 45 kilometer. Ik heb er best schik in alleen is het wel bikkelen op deze relatief zware fiets. Hij is zeer grof qua frame en banden dus dat helpt ook niet echt mee. Eigenlijk uit nood geboren maar daarom niet minder leuk heb ik nu een mooie racefiets aangeschaft. Mede door Linda was mijn oog gevallen op een mooie Bulls racefiets. Joost en Linda waren een paar weken terug zo ontzettend goed geholen bij een speciaalzaak in Arnhem genaamd Mantel dat ik daar ook wel eens wilde kijken. De Bulls Harrier 1 heeft een prima 105 Shimano afmontage en heeft daarnaast ook nog een schappelijke prijs. Zaterdag met Joost afgesproken om eens richting Arnhem te rijden. Wie weet kom ik terug met deze mooie fiets. Met mijn lengte en binnenbeen maat heb ik vermoedelijk een maat 56/58 nodig. Bij binnenkomst spreken we medewerker Youp op de trap aan en hij helpt ons verder. Helaas hebben ze de Bulls waar ik voor kom niet meer staan in de maat die ik nodig heb. Ik rijd wel een stukje op een nieuwer type met maat 56. Het fietst lekker licht en op zich een top fiets maar net een paar honderd euro duurder dan degene die ik wil hebben. Er staat nog wel een maat 54 van het type dat ik wil hebben. “Zullen we die voor de zekerheid proberen?” vraagt hij aan ons. Ja, waarom niet. Je kan nooit weten. Deze maat ik voor mij beter zo blijkt later. Ik hoef mijn armen niet zo uit te strekken en zit dus comfortabeler op de fiets. Dat is geluk hebben zeg. Yes!!!! Ik zoek er nog pedalen bij met dezelfde 105 afmontage als de rest van de fiets. Bidonhouders, een kilometerteller en schoenen maken de fiets compleet. Na een lekkere lunch in de zon op het terras staat mijn nieuwe fiets klaar. Wow wat een plaatje. Super gaaf dat ik deze mooie aanbieding heb mee kunnen pakken. Helemaal blij rijden we terug naar Hilversum. Top dat Joost met me mee wilde, een second opinion en een ruime auto komen naast de gezelligheid goed van pas. Hieronder specs van mijn nieuwe racemonster:

Frame ico 1 Aluminium 6061 Double Butted
Voorvorkico 2 Aluminium
Shiftersico 15 Shimano 105
Remmenico 13 Shimano 105
Crankstelico 9 Shimano FC-563
Achterderailleurico 11 Shimano 105 10 speed
Voorderailleurico 12 Shimano 105 triple
Cassetteico 16 Shimano 105 5700
Kettingico 17 Shimano 105 5700
Bandenico 22 Michelin Dynamic Sport
Wielset ico 18 Shimano WH-R500 
Stuurico 5 FSA Omega Compact 
Stuurpenico 6 FSA OS-150 
Zadelpenico 7 FSA SL-250 
Zadelico 8 Selle Italia XO Flow
Gewichtico 26 9.1 KG
Kleur ico 25 Rood/wit

Bulls Harrier 1 Bastiaan

17
jun, 2013
Drie Dorpenloop 2013

Drie Dorpenloop Kortenhoef 2013

Drie Dorpenloop 2013

De DrieDorpenloop rondom Kortenhoef. Altijd een leuke loop zo ook weer dit jaar. Na een goede tijd bij de Spieren voor Spierenrun in Hilversum had ik wel redelijk hoge verwachtingen met betrekking tot mijn tijd voor de DrieDorpenloop dit jaar. Vorig jaar een PR gelopen met 1:04:15 maar toen was ik lang niet zo fit als nu. Ik zou dit jaar zo maar eens in de buurt kunnen komen van de 1:00 uur. Daar ga ik in ieder geval wel voor.

Net als met de Spieren voor Spierenrun wordt het georganiseerd door DeLorentz. We verzamelen weer bij André en Carmen en vertrekken van hun uit gezamenlijk richting Kortenhoef. Allemaal netjes in het nieuwe paarse shirt dat we gekregen hebben bij de run in Hilversum. We zijn maar liefst met veertien lopers. Weer een hele goede opkomst van een ICT bedrijf. ICT-ers staan er normaal gesproken niet bekend om actief/sportief te zijn.

Om 13:00 uur is de start. Het weer is prima. Het zonnetje is misschien iets te krachtig maar daar heb ik onderweg weinig last van. Het eerste stuk, dat twee keer door Kortenhoef gaat is druk en daar moet je gewoon rustig lopen. Beetje op tempo komen. Als we dan richting Ankeveen gaan wordt het rustiger en kun je je eigen tempo goed lopen.

De buurjongen van André en Carmen is de enige die me tijdens de start gepasseerd is. Hij kan ook aardig goed lopen en we hadden een vergelijkbare tijd in Hilversum. Ik houd hem in de gaten en probeer langzaam dichtbij te komen. Dat lukt me aardig en ik weet hem op ongeveer 6 kilometer te passeren. Achteraf blijkt dat hij zich niet goed voelde en zelfs stukken heeft gewandeld. Ik houd de snelheid goed vast en weet zelfs na 10 kilometer te versnellen. Mijn tijd op de 10 kilometer zet ik ook scherper want ik passeer het bord op 47:48. Als ik er bijna ben zie ik dat ik bijna op 58 minuten zit. Ik wil onder de 58 minuten komen en zet nog een keer aan voor die bekende eindsprint. Vol gas over de finish maar helaas niet onder de 58 minuten. Ik kom met 58:03 als eerste loper van DeLorentz binnen en verbeter dus mijn tijd van vorig jaar met ruim zes minuten. Dan heb ik dus 30 seconden per kilometer sneller gelopen. Dat is echt heel goed. Wow wat een tijd. Bij de finish staan Joyce, Lone, Anke en Bert mij aan te moedigen en er worden foto’s gemaakt. Ook de aanmoedigers van DeLorentz schreeuwen me door de laatste meters.

Drie Dorpenloop 2013 1

Op de woensdag na mijn top prestatie is het weer gewoon tijd om mijn schema op te pakken ter voorbereiding van de marathon in oktober. Er staat 20 kilometer op het programma. Het gaat niet al te best en stop een paar keer om te wandelen. De dag erna begint de ellende. Onder mijn voet heb ik last. Een pijnlijke irritante prikkel. Na wat zoekwerk kom ik erachter dat ik peesplaatontsteking ook wel hielspoor genaamd heb. Dit kan wel maanden duren en dat kan ik in aanloop naar de marathon natuurlijk echt niet gebruiken.
Ik ga direct aan de gang met oefeningen en koop een Strassburg Sock. Deze sok draag je ’s nachts. Het is een lange sok die via een lang stuk klittenband van teen naar knie de kuit, achillespees en peesplaat oprekt, waarmee de voet ’s nachts in een gehaakte positie wordt gedwongen. Hierdoor wordt een lichte rek op de peesplaat uitgeoefend, wat voorkomt dat deze verkort en verkleving van peesweefsel optreedt. Ook wordt vorming van kalkweefsel tegengaan, dit ontstaat namelijk vooral als de voet langdurig in ontspannen positie verkeerd. Het is echt wennen om hiermee te slapen en de eerste nachten word ik er ook wakker van. Maar na drie nachten voel ik verlichting van de pijn en heb ik er minder last van. Ook koel ik de gevoelige plek regelmatig met ijs.
Het hardlopen heeft tijdelijk plaats gemaakt voor fietsen. Mijn conditie blijft hierdoor op peil maar ik hoop zo snel mogelijk weer lekker te kunnen lopen. Met een nieuw paar schoenen moet dit goed komen. Ondertusssen ben ik bij het Orec geweest voor fysio. Voor zo ver ze het op het eerste gezicht kon beoordelen valt het mee. Ik schreeuw niet van de pijn tijdens het lopen maar de pees is wel ontstoken waarschijnlijk. Donderdag een vervolg afspraak met een podoloog. To be continued….

27
apr, 2013
IMG 6344

Spieren voor Spieren City run 2013

IMG 6344

Na 2008, 2009, 2010 en 2012, doe ik op 21 april 2013 voor de 5e keer mee aan de 10 kilometer in Hilversum. Voorheen was dit de Nike City run maar na het stoppen van Nike als sponsor werd de run omgedoopt tot Spieren voor Spieren City Run.
Dit jaar doe ik mee met de business run. Bij DeLorentz werken veel actieve hardlopers en ze hebben het voor elkaar gekregen om met maar liefst zes teams aan de start te verschijnen. Dat betekent 36 man in een DeLorentz shirt over het parcours door Hilversum. Gaaf!

Cityrun 2013 foto01
Mijn beste tijd 51,15 dateert uit 2009 toen Ronald mijn haas was. Met een keurige 11,7 KM/UUR gemiddeld vloog ik toen door Hilversum. Nu vier jaar later, nog fitter en zeker een paar kilo lichter moet ik hier een serieuze aanval op kunnen doen.
Om 12:30 uur verzamelen we bij André en Carmen thuis. Hier krijgen we het startnummer en een heel mooi hardloopshirt. Voor op het shirt staat je naam en achterop natuurlijk het logo met de tekst “wij lopen snel”. Originele kleur paars wat we de rest van de dag weinig zien dus vallen we lekker op. Het shirt mag je houden na afloop van de run. Alles super geregeld dus. Na het omkleden, de nodige reepjes en gelletjes maken we met z’n allen een foto voor het huis. Dan lopen we gezamenlijk richting de start op het marktterrein. We zijn redelijk aan de late kant en staan letterlijk achterin het startvak. Dat is minder, de trage lopers moet je dan allemaal inhalen en je loopt veelal in de drukte. Het is niet anders.

IMG 6343
De start is zoals gezegd druk en je moet mensen aan alle kanten voorbij. Over de stoep en door het gras is meer regel dan uitzondering in het begin. Maar na het Mediapark waaiert het wat meer uit en heb je ruimte om te lopen. Het bord van kilometer 1 zie ik duidelijk maar vervolgens mis ik de borden voor kilometer 2 en 3. Rekening houdend met mijn schema van 5 minuten per kilometer is het qua berekening nu op de gok. Pas bij kilometer 4 zie ik dat ik te hard van start ben gegaan en maar liefs 2 minuten voor loop op schema. Dat zou heel mooi zijn ware het niet dat ik wel degelijk het gevoel heb dat ik mezelf heb opgeblazen. Te veel gas gegeven in de eerste kilometers. Voor het volgende stuk moet ik scherp de bordjes in de gaten houden en iets gas terug nemen. Op de Kerkbrink staan Adse, Ilona en Elin me aan te moedigen. Zo lief, Elin schreeuwt me weer een paar meter verder. De Havenstraat in en dan de Taludweg omhoog. Dan draaien we de Gijsbrecht op waar Ronald, Jochem en Danielle voor me staan te schreeuwen! Top, bedankt voor de support. Het blijft toch altijd bikkelen die Gijsbrecht. Hij loop zo vals plat omhoog… Fijne is wel dat je daarna de Neuweg naar beneden mag en er dan bijna bent. Tijd en bordjes gaan nog steeds heel goed. Ik lig ondanks dat ik wel redelijk stuk zit netjes op schema om onder 50 minuten te lopen. Bij Luno op de Kerkbrink schreeuwen de buurtjes me nog even 5 meter verder en zie ik ook weer Adse, Ilona en Elin staan. Maar liefst twee maal hebben ze mij aangemoedigd. Top hoor! Dan kan ik me opmaken voor de laatste 500 meter. Op de heenweg, onderweg naar het huis van André en Carmen, had ik me bedacht dat ik hier zou moeten lopen in minuut 47. Laat dat nou ook het geval zijn. Alles loopt uiteindelijk volgens plan en ik verbeter mijn PR met meer dan twee minuten. Netto tijd is 48:59 en dat komt op 12,25 KM/UUR gemiddeld. Wow!!! Dat is even niet verkeerd. Ben trots op mezelf. Joyce, Lone, Anke, Ine en Dick wachten me op en hebben me zien finishen. Ook zij zijn heel trots dat ik het zo goed gedaan heb. Ik had na die tijd van 2009 niet verwacht deze nog ooit te verbeteren. Toch maar mooi gelukt.
Ook de inwendige mens wordt goed verzorgd bij DeLorentz. Na afloop van het loopevenement hebben we een fantastische barbecue. Er is voor heerlijk vlees, brood, saus, tapenade en drank gezorgd. Het weer zit ook nog eens mee. In de zon in de tuin genieten we met z’n allen nog na van deze top dag. Lone vermaakt zich met de hond en wil alle kanten op in de tuin. We moeten haar zoals altijd goed in de gaten houden. Haha.
Thuis ploffen we nog even lekker op de bank, voel wel dat ik aan deze prestatie spierpijn ga overhouden. Ach, dat heb ik er logischerwijs wel voor over!!!

Cityrun 2013 foto02
André en Carmen nogmaals dank voor alle goede zorgen. Ik loop volgend jaar graag weer mee voor DeLorentz tijdens de Spieren voor Spieren City run. Wie weet dan onder de 48 minuten???

Hier nog wat filmpjes van mij onderweg:

Opname bij de uitgang van het Medipark
{mp4}CityRun_2013_MediaPark{/mp4}

Dit is op kilometer 5 bij het Raadhuis
{mp4}CityRun_2013_Raadhuis{/mp4}

Laatste 150 meter op de Groest
{mp4}CityRun_2013_Groest{/mp4}

Finish
{mp4}CityRun_2013_Finish{/mp4}

22
apr, 2013
Scan verslag Sportartsengroep 01

Groot sportmedisch onderzoek en inschrijving hele marathon

In eerste instantie ben ik gestopt met voetballen omdat ik een hele marathon wil lopen. In het eerste jaar, 2010, na het stoppen met voetbal liep ik een halve marathon. Ik had nog nooit verder dan 16.1 gelopen in de Dam tot Damloop dus dit was een logische vervolg stap. Na de finish was ik zo gesloopt dat ik toen dacht dat ik NOOIT een hele marathon zou kunnen, en op dat moment zou willen lopen. Dus het jaar erna maar besloten om wederom voor de halve te gaan. Mijn tijd was dat jaar, 2011, maar liefst 5 minuten trager dan het jaar ervoor. Ik had zwaar de pest erin en was mijn motivatie voor drie maanden helemaal kwijt. Maar zo rond januari 2012 begon het toch weer te kriebelen. Na een Cityrun in Hilversum en een Driedorpenloop rond Kortenhoef was het in oktober weer tijd om de halve marathon te lopen. In voorbereiding op deze halve marathon had ik al diverse malen meer dan 21 kilometer gelopen. Mijn record was 24 kilometer. De theorie daarachter is dat ik in de voorgaande jaren zo rond het Vondelpark moe werd, daar werd het zwaar voor me en begon ik heel veel tijd te verliezen. Dan zit je rond 18 kilometer. Oftewel mijn lange duurlopen moesten qua kilometers worden opgeschroefd. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen aangezien ik een prachtige tijd heb neergezet tijdens de laatste halve marathon in 2012.

Mede door de langere duurlopen kreeg ik wel het idee dat die 42 kilometer en 195 meter binnen bereik kwamen. Zou ik dan eindelijk voor die magische hele marathon kunnen gaan. Na de halve van 2012 bleef ik netjes trainen en minstens zo belangrijk, ik bleef op gewicht. Voordat ik me überhaupt in zou schrijven voor de hele marathon wilde in een sporttest ondergaan. Een algemene scan van bloed, urine, hart en uithoudingsvermogen. Als uit deze test niets vreemds naar voren zou komen dan zou ik me gaan inschrijven voor de beruchte afstand. Na wat speurwerk op internet kwam ik terecht bij de Sportartsen Groep. Zij verzorgen onder andere sportmedische onderzoeken. Ik heb gekozen voor een Groot Sportmedisch onderzoek met Spiro-Ergometrie. Spiro-ergometrie is een ademgasanalyse. Tijdens deze analyse krijg je een mondkap voor en wordt de ademhaling geanalyseerd. Hiermee wordt precies gemeten hoeveel zuurstof (O2) er wordt opgenomen en hoeveel koolstofdioxide (CO2) er wordt uitgeademd. Aan de hand van deze gegevens kan het omslagpunt worden bepaald. Naast deze interessante informatie voor een duursporter kan er ook nauwkeurig worden bepaald of het hart, de longen en de spieren goed functioneren. Eigenlijk precies waar ik naar op zoek ben in aanloop van de hele marathon.

Vrijdag 12 april had ik een afspraak in Baarn bij het Meander Medisch Centrum voor het onderzoek. Je voelt je goed tijdens het lopen, hebt nooit ergens last van maar toch is het best spannend. Na een korte introductie door de sportarts en de sportarts in opleiding gaat de vragen sessie beginnen. Gewoon wat algemene vragen naar aanleiding van het vragenformulier dat vooraf ingevuld moest worden. Vervolgens werden mijn spieren en gewrichten gecontroleerd. Nadat vakkundig een groot deel van mijn borsthaar weggeschoren is wordt het hartfilmpje in rust gemaakt. De plakkers hechten niet goed en geven dan dus niet de juiste gegevens weer als er geen goed contact is met de huid. Dan zijn de longen aan de beurt. De longinhoud wordt bekeken en hoeveel lucht ik binnen één seconde kan uitblazen. Dan volgt de Spiro-Ergometrie test. Ik kies voor de test op de fiets. Op de loopband kan ook, dan heb je een beter beeld van je VO2 max maar gebreken aan het hart komen dan minder snel naar boven omdat je veel meer op en neer gaat met hardlopen. Daar gaat het mij om. Ik wil weten of ik 100% gezond ben en in staat ben om te trainen voor de marathon. Op de fiets zit je wat rustiger en registreren de plakkers je hart beter. Tussendoor is mijn bloed en urine nog nagekeken.
Hier het verslag van de gehele sporttest:

Intern onderzoek: bloeddruk 125/85 mmHg (normaal); pols 57 slagen/min. Gezichtsscherpte rechts 1.5; links 1.5, met beide ogen 1.5, (normwaarde is 1) met correctie. Aan hart, longen, buik en bloedvaten vond ik verder geen afwijkingen.

Orthopedisch onderzoek: Horizontaal bekken, platvoeten, lichte speling op het rechter enkelgewricht, goede lengtes van de spieren. Bij verder onderzoek van gewrichten-pezen-spieren waren er geen relevante afwijkingen.

Lichaamsmaten: lengte 180.5 cm; gewicht 89 kg. Huidplooimeting: geschat vetpercentage 22.7%. De norm voor uw leeftijd en geslacht is tot 17.5 %.

Bloedonderzoek: hemoglobinegehalte 10.3 mmol/l (normaal). Cholesterol 5.8 mmol/l (normaal lager dan 6,5).

Urineonderzoek: geen suiker of eiwit.

Longfunctie: goede longinhoud, 6100 ml (119 % van de voorspelde waarde) en normale waarde voor binnen één seconde uitademen, 4970 ml (117 % van de voorspelde waarde).

ECG: Het elektrocardiogram (ECG of hartfilmpje) was zowel in rust als bij inspanning volledig normaal.

Fietsergometer test met spiro-ergometrie:
Protocol: 50-25 watt.
Hoogst gehaalde belasting: 350 Watt = 3.9 Watt/kg lichaamsgewicht.
Maximale hartfrequentie 189/min. Na 3 minuten uitfietsen hartfrequentie 123/min.
Reden staken test: vermoeidheid in de benen.
Gemeten maximale zuurstofopname 48.1 ml/kg/min omgerekend naar het lichaamsgewicht.
Omslagpunt (methode V-slope) bij 152 slagen / min. Dat is 80% van de maximale hartslag.
Breathing reserve was 24% (normaal < 30 %).
De zuurstofpols had hierbij een normaal beloop.
Een en ander duidt op een voor uw leeftijd en geslacht goed uithoudingsvermogen en zeer vlot herstel. Bloeddruk bij maximale inspanning 180/60 mmHg.

Conclusies en adviezen:
Uw algemene gezondheid is goed. Uw duurvermogen is vrij goed.
Er is geen verhoogd risico voor het krijgen van hart en vaat ziekten. Indien uw maximale hartslag bij hardlopen boven de 189 ligt moet u dit er bij op tellen om een betere interpretatie voor het lopen te krijgen. Dit blijft echter een schatting.

Scan verslag Sportartsengroep 01

Scan verslag Sportartsengroep 02

Scan verslag Sportartsengroep 03

Scan verslag Sportartsengroep 04

Naar aanleiding van de uitslag van dit onderzoek zag ik geen reden meer waarom ik niet een poging zou wagen om deze bijzondere afstand te gaan lopen. Oftewel, in oktober ga ik in plaats van de halve marathon de hele doen in Amsterdam!!! Dat wordt flink trainen.

28
okt, 2012
Amsterdam halve marathon 2012 1

Halve Marathon Amsterdam 2012

Amsterdam halve marathon 2012 1

16 oktober 2011 was een vervelende dag voor mij. Na maanden van training en zeker de laatste maand van toewijding aan mijn sport ging het niet zoals ik verwacht en gehoopt had. Mijn tijd van 2:05:27 was bijna 5 minuten trager dan het jaar ervoor.
Het doel was duidelijk. Ik wilde graag de 21.1 kilometer onder de twee uur lopen. In 2010 deed ik dat al bijna. Helaas op 41 seconden na lukte dat toen niet.
De maanden die volgden na de halve marathon van 2011 kon ik de motivatie en discipline niet opbrengen om weer hardlopend de weg op te gaan. Zo rond kerst kwam mijn zin in het lopen weer wat terug. Ze noemen het ook wel de “running blues” zo las ik later.
Een paar kilo zwaarder begon ik met trainen voor de “Spieren voor spierenrun” in Hilversum. Ik had de smaak weer te pakken en liep na de 10 kilometer in Hilversum de “Drie Dorpenloop” in Kortenhoef. Tijdens deze “Drie Dorpenloop” liep ik een PR. Mijn inschrijving voor de halve marathon van Amsterdam was toen al een feit.

Wat had ik geleerd van de 2010 en 2011 editie wat mij kon helpen om wel onder die twee uur te duiken? Beide keren verloor ik veel tijd in de laatste vier kilometer. In de buurt van de Stadhouderskade, richting het Vondelpark kwam ik beide keren de man met de bekende hamer tegen. Voor mijn gevoel moest ik dus wat meer op duur trainen. Langzame duurlopen van meer dan 18 kilometer.
Zo begon ik mijn schema samen te stellen tot en met week 43, de week van de halve marathon van Amsterdam. Ik begon met een lange duurloop op woensdag van 16 kilometer en een korte duurloop op vrijdag van 8 kilometer. Om de week kwam er bij beide dagen een kilometer bij. Op zondag werkte ik mijn interval training af. Qua invulling van de training varieerde deze heel veel. De opbouw in de trainingen is mooi te zien aan de hand van mijn Runkeeper data. Zo liep ik in mei totaal 67 kilometer en in september 160 kilometer.

Hardloop kilometers richting halve marathon 2012

Na al deze trainingsinspanning had ik er vertrouwen in dat het zondag 21 oktober goed zou komen. Het weer was goed. Droog en wat bewolkt. Wat aan de frisse kant zelfs maar dat is met lopen onderweg lekker. Let go, dacht ik!!! We gaan die 21,1 kilometer opvreten en onder de twee uur finishen!!
Op tijd pak ik de trein naar Amsterdam Zuid. Ik moet namelijk mijn startnummer nog halen. Deze wordt niet opgestuurd helaas door de organisatie. Vanaf station Amsterdam Zuid is het nog zo’n 15 minuten lopen richting het Olympisch stadion. In alle rust wandel in naar mijn bestemming. Geen energie verliezen, dat zou zonde zijn. 

Amsterdam halve marathon 2012 2
Het ophalen van het startnummer verloop soepel. De organisatie heeft blijkbaar de kritiek serieus genomen. Binnen een paar minuten heb ik mijn startnummer binnen en kan ik hem met speldjes vast maken aan mijn oranje shirt. Binnen in de hal is het lekker warm dus blijf ik nog even staan om wat te drinken. Ik eet het laatste stuk van mijn energiereep op en maak me klaar om mijn spullen in te leveren. Buiten is het echt fris. Dat is helemaal goed voelbaar als ik in mijn shirt sta met mijn korte broek. Brrrr, wat een kou.
Ik loop richting het gele vak. Daar is het gelukkig druk zodat je uit de wind staat met iedereen om je heen. Ik kijk wat rond en zie de bekende ballonnen van de pacers. Zij lopen op een strak schema. Als je hun volgt dan garanderen ze dat je finisht met de tijd die zij op de ballonnen hebben staan. Deze jongens hebben 1:55 op de oranje eyecatchers staan. Ik luister wat ze zeggen en zie dat ze een schema per kilometer bij zich hebben. Maar 1:55 lijkt mij veel te ambitieus en ik wil graag mijn eigen tempo lopen denk ik dan.
Voordat we starten gooi ik snel nog een energiegel naar binnen en houd er twee los in mijn hand. Op één van de gels heb ik een printje geplakt met wat doorkomst tijden. Zodat ik ongeveer weet welke tijd ik moet hebben gelopen per drie kilometer. Het begin gaat goed al is het wel heel erg druk. Het is zeer smal op sommige stukken en er zijn vaak te veel lopers die zich door de trechter moeten wurmen. Ik voel me goed en loop een lekker tempo. Na een kilometer of drie kijk ik eens voor me en zie de pacers met de ballonnen voor me op een meter of 20. Onbewust blijf ik dus bij ze in de buurt en kan hun tempo bijbenen. Dan vraag ik me af of ik dit ook de hele rit kan vol blijven houden. Misschien veel te vroeg in de wedstrijd maar ik besluit niet veel later om de mannen te volgen. Mocht ik hun tempo niet meer bij kunnen houden dan laat ik me afzakken. Belangrijk voor mij is om niet in het rood te lopen. De pacers houden een vrij exact tempo vast. De voordelen van deze pacers ondervind ik onderweg. Ik hoef niet op mijn tijd te letten. Ik hoef niet op de kilometer borden langs de weg te letten. Als je bij ze in de buurt blijft en ze dus kort volgt heb je daar ook profijt van want zij maken de weg een beetje vrij. Het enige waar ik me druk om moet maken is mijn gesteldheid. Kan ik het tempo aan? Loop ik niet in het rood? Dat gaat dus top. Ik voel me super en denk onderweg wel eens dat ik misschien nog wel harder kan. Maar ik ken ook de klappen van de zweep in het Vondelpark! Haha. Geduldig wacht ik af. Het tempo blijkt prima bij me te passen. Ik kan blijven volgen en zo komen we bij het Vondelpark aan. Aangezien we daar ook als een trein doorheen gaan verschijnt er een kleine lach op mijn gezicht. Ik ga hier een prachtige tijd lopen dankzij de 1:55 ballonnen! Wauw!!! Yesss! Na het Vondelpark is het nog ruim een kilometer. De pacers hebben al aangegeven dat zij hetzelfde tempo blijven lopen en zeggen dus dat we kunnen gaan mocht er nog energie over zijn. Op zo’n 800 meter voor de finish bedank ik mijn helden, de pacers, en loop in een sneller tempo richting de finish. Dan merk je wel dat je al 20 kilometer in de benen hebt. Er kan het laatste stuk, in het Olympisch stadion, dan ook geen lachje vanaf. In volle snelheid loop ik over de finish. Mijn horloge laat helaas de tijd niet zien maar ik vermoed dat het rond de 1:54:00 zal zijn. Dat is gewoon meer dan zes minuten sneller als mijn vorige PR. Super blij en uitgeput loop ik naar de uitgang van het Olympisch stadion. Ik neem mijn medaille in ontvangst, pak een AA-tjes en wat fruit en loop richting mijn toeschouwers. Joyce, Lone, Dick en mijn moeder hebben mij over de finish zien gaan. Ze zijn er alleen niet zeker van of het wel goed is gegaan omdat ik niet zo vrolijk keek toen ik over de finish ging. Dit kwam dus door de inspanning. Hahah. Natuurlijk zijn ze super trots op me. Ik trek de door Joyce meegenomen droge kleren aan, haal mijn spullen op en we lopen naar de auto. Ik ben niet helemaal kapot. Redelijk snel hersteld dus.
Thuis kom ik erachter dat mijn tijd zelfs onder de 1:54 is. Uiteindelijk loop ik 1:53:52 wat neerkomt op 11,12 KM per uur gemiddeld. Wat een toptijd, wat ben ik trots. Trainingsuurtjes betaalden zich uit met behulp van de pacers. Super gaaf.
Amsterdam halve marathon 2012

Uitslag halve marathon Amsterdam 2012

0 – 5 kilometer 27:02 (11,1 gemiddeld)

05 – 10 kilometer 54:00 (11,1 gemiddeld cumulatief) 11,1 gemiddeld in kilometer 05 t/m 10

10 – 15 kilometer 1:21:15 (11,1 gemiddeld cumulatief) 11,0 gemiddeld in kilometer 10 t/m 15

15 – 21.1 kilometer 1:53:52 (11,1 gemiddeld cumulatief) 11,2 gemiddeld over de laatste 6 kilometer

18
jun, 2012
Joost op de Elliptigo

Elliptigo ervaring

Joost op de Elliptigo

Afgelopen zaterdag een mooie dag gehad in Capelle en omgeving. Met Joost had ik afgesproken om een lekker dagje te gaan fietsen en geocachen.
Mijn collega Kees stuurde me voorafgaand aan de afspraak met Joost een mailtje over een Elliptigo. Dit is een crosstrainer op wielen. Het benadert de hardloop beweging en heeft ook wel iets van fietsen weg. Cool! Gaaf apparaat denk ik na het zien van de filmpjes op de site. Ik neem contact op met Health Center MyMove in Krimpen aan den IJssel om voor zaterdag de 16e twee van deze Elliptigo’s te reserveren.

We vertrekken zaterdag rond 08:30 vanuit Hilversum richting Krimpen aan den IJssel. Daar aangekomen staan de Elliptigo’s voor ons klaar. We hebben de beschikking over een 3C en een 8S. Het verschil tussen beide modellen is het aantal versnellingen en de afmontage van de onderdelen. De aankoopprijs is echt schrikbarend. Voor de 3C betaal je € 1799,- en voor de 8S € 2499,-. Dit is nog exclusief montage en verzendkosten. Voor een dagje huur valt het gelukkig wel mee!

Bastiaan Elliptigo

Onze eerste serie Geocaches ligt in Capelle aan de IJssel. We stellen de GPS in en gaan onze eerste meters maken op de Elliptigo. In het begin is het wat onwennig. Hoe je er op moet staan en hoe je er snelheid mee moet maken heb je gauw in de gaten. We proberen wat wegen te vinden zodat we flink meters kunnen maken. We komen al snel tot de conclusie dat dit bijzonder gaaf is. Heel apart vervoersmiddel. Ik kan me goed voorstellen dat mensen die terug komen van een blessure hier goed mee uit de voeten kunnen. Voor mensen die om welke reden dan ook niet meer mogen/kunnen hardlopen is het ook een ideaal alternatief. De belasting op je spieren en gewrichten is minimaal terwijl het toch best inspannend is. Het zweet staat binnen de kortste keren op mijn hoofd en rug. Onderweg heb je heel veel bekijks. Wielrenners, wandelaars, hardlopers en mensen in de auto kijken op als je langs komt. Het is ook een niet alledaags vervoersmiddel! Haha.

{mp4}Joost_Elliptigo{/mp4}

{mp4}Bastiaan_Elliptigo{/mp4}

Als we de eerste serie geocaches succesvol hebben afgerond gaan we richting Rotterdam. Dat is een lekker lang stuk. Full speed scheuren we over de weg. We worden steeds enthousiaster over de Elliptigo. Na de lunch beginnen we aan de tweede serie geocaches bij het bedrijventerrein Rivium. Ondanks dat er veel regen voorspeld was hebben we de hele dag geluk. Het is prima weer om buiten te zijn en het zonnetje komt ook af en toe te voorschijn. Binnen de kortste keren hebben we met wat geluk ook de tweede serie gelogd. Goed nieuws want dan kunnen we weer wat kilomters maken met de Elliptigo. We genieten er echt van en zijn allebei super enthousiast. We zijn overtuigd van deze cross/loop/fiets combinatie en zijn zeker van plan om er nog eens één te huren. We maken nog wat foto’s en filmpjes en bellen dan de eigenaar om ze terug te brengen.

Wat een geweldige top dag hebben we gehad en wat is de Elliptigo een mooi fitness monster. Als hij niet zo ontzettend duur was geweest had ik zeker een aanschaf overwogen. Volgende keer maar weer huren!

Groet, Bastiaan

7
jun, 2012
DrieDorpenloop 2012 2

Drie Dorpenloop Kortenhoef 2012

DrieDorpenloop 2012 2

Het is dit jaar voor mij belangrijk dat ik de halve marathon onder de twee uur ga lopen. In 2010 zat ik er op 40 seconden na best dicht bij. Afgelopen jaar met een off day iets meer.

De Spieren voor Spierenrun ging afgelopen april best aardig. Niet mijn snelste tijd maar boven verwachting onder de 55 minuten. Zondag 3 juni stond voor het derde jaar op rij de Drie Dorpenloop op het programma.

’s Ochtens regent het, en hard ook! Maar als ik de buienradar mag geloven moet het zo rond de start om 13:00 uur wel droog zijn. Om 12:15 uur rijd ik naar Kortenhoef en parkeer ik bij Anke op de Kikkerbeet. Op m’n gemak loop ik richting sporthal de Fuik en haal mijn startnummer op. Ik klets wat met Lydeke binnen in de hal want buiten is het best koud. Op de radio hoor ik dat het net zo koud is als afgelopen 2e kerstdag. Rond de 9 graden. Brrr.

We gaan naar de start en beginnen een beetje achteraan. Lydeke gaat omdat ze amper getraind heeft de 7 KM doen. Omdat we zo in gesprek zijn vergeet ik de stopwatch van mijn horloge aan te zetten. Daar kom ik na ongeveer 1 minuut achter. Shit, nou weet ik niet precies hoe lang ik loop en of het goed gaat. Onderweg reken ik er elke keer 1:30 bij. Dan zit ik wel goed.

Al gauw begin ik mijn eigen tempo te lopen want alle straten zijn breed en het is niet zo massaal druk zoals bij de Dam tot Damloop bijvoorbeeld. Het gaat lekker, geen pijntjes en geen slechte dag zo blijkt later. Onderweg besluit ik dat ik rond een kilometer of 8, als ik op 2/3 zit, wat extra gas ga geven als het er nog in zit. Het loopt alleen net even anders… Na een kilometer of vijf krijg ik een achtervolger. Een aanhaker ook wel genoemd. Hij blijft vrij dicht achter mij aanlopen door de weilanden heen. Ik heb dit nog niet eerder meegemaakt maar vind het bijzonder irritant.
Ik vind het zelfs zo irritant dat ik iets harder ga lopen na kilometer 6. Dan schud ik mijn achtervolger nog niet van me af. Ok, en nu? Het hijgen in mijn nek en het aanklampen gaat maar door. Totdat ik er op kilometer 7 zo klaar mee ben. We gaan vanaf het Stichts End rechts Ankeveen in. Op dat moment snijd ik een stuk af via het fietspad en geef extra gas en houd dit zeker een kilometer vol. Mijn stalker kon het tempo niet aan en moet gelukkig lossen. Maar ja, ik ben eigenlijk te vroeg sneller gaan lopen. Gaat dit mij in de overig 4 kilomter niet opbreken? Aparte loop dit zo, eerst je horloge vergeten en dan een stalker af schudden. Allebei dus nog niet eerder voorgekomen! De kilometers vliegen voorbij al ben ik na de 10 wel weer mijn scherpte kwijt. Ik voel aan alles dat ik op snelheid moet inleveren op het einde van de rit. Uiteindelijk kom ik met een eindsprint over de finish. De tijd op de klok bij de finish is 1:04:31. Op mijn horloge staat 1:05 met wat seconden. Het zou maar zo kunnen dat ik een PR gelopen heb. Mijn snelste tijd is uit 2010, dat was 1:04:23.

DrieDorpenloop 2012 1

Bij de finish staan Joyce en Lone. Anke en Bert zijn er helaas niet want Anke is door haar rug gegaan. Als ik al een tijdje bij de finish sta komt na enige minuten ook mijn achtervolger over de streep. Op eigen krachten ging het hem veel minder goed af. Haha. We drinken nog wat op de Kikkerbeet en gaan dan naar huis.

Als ik ’s avonds lekker in bad lig zie ik op de website mijn tijd staan. Dat is 1:04:15. Een PR dus!!!! Yesss. 11,2 KM/UUR gemiddeld.

Misschien als ik met de halve marathon mijn horloge ook te laat aan zet en er een stalker achter me aan hijgt dat ik onder de twee uur ga komen;-)

Wie weet…

7
mei, 2012
City run 2012 gemeentehuis

Spieren voor Spieren City Run 2012

City run 2012 gemeentehuis

Een voorbereiding waar je niet echt van op aan kan. Griepjes, verkoudheid en keelpijn dragen niet bij aan een snelle tijd. Bij aanvang was ik blij als ik onder de 60 minuten zou finishen. De week ervoor nog gelopen en kwam geen meter vooruit.

Maar goed, dan staat toch echt die zondag de Spieren voor Spieren City Run op het programma. Het weer was gelukkig goed weer. Niet de bewolking en regen die voorspeld was. Positief puntje al bij de start. Vorig jaar niet gelopen vanwege onze gave fietstocht door de UK.

Rustig loop ik om 14:30 uur van huis. Langs het parcours waar op dat moment de businessrun bezig is zie ik Esther. Robbie loopt zijn eerste 10 kilometer namelijk. We wachten in het zonnetje tot hij voorbij komt. Nog redelijk fris komt hij voorbij. We weten dan zijn tijd niet maar het is vermoedelijk wel binnen het uur zegt Esther. Dan is het tijd om voor mij naar de start te lopen want om 15:00 uur klinkt het startschot.

City run 2012 finish

Vanaf het begin probeer ik rustig mijn eigen tempo te lopen. Dit gaat prima. Bij de start zijn er altijd zo veel mensen dat je toch geen tempo kan maken zonder dat het je heel veel energie kost. Ontspannen tempo lopen en na een kilometer of 3 a 4 eens kijken hoe je je voelt en of je wat sneller kan. Vreemd genoeg ga ik best snel. Ik vraag mezelf af of ik niet te snel gestart ben, ga ik dit tot het einde volhouden? Ik houd het tempo goed vol en blijf het volhouden zo lang ik het kan. Het is maar 10 kilometer…
Het parcours is enigsinds aangepast maar voor een groot deel nog hetzelfde ten opzichte van twee jaar geleden. Het zal niet mijn allersnelste tijd worden maar ik loop echt lekker. Pas na kilometer 8 krijg ik het iets zwaarder maar die laatste twee sleep ik mezelf er wel doorheen denk ik dan. Samen met de “hazen” voor de 55 minuten ga ik over de finish. Officiele eindtijd is 54:46.

Bij de finish staan Joyce, Anke, Lone en Bert op me te wachten. We drinken nog wat op de Groest en gaan dan naar huis.

Zo zie je maar dat je met een goede voorbereiding een slechte tijd kan lopen. Zoals bij de halve marathon in oktober 2011 het geval was. Nu loop ik een relatief goede tijd wat ik niet verwacht had met een veel mindere voorbereiding.

Snelheid    10,956 km/uur
Netto tijd    54:46

Diep respect ook voor Robbie die zijn eerste 10 kilometer heeft afgelegd in 57:55. Dat komt neer op 10,360 km/uur.

Groet, Bastiaan