Al heel veel maanden zijn voorbij sinds het besluit om er weer voor te gaan.Vooral de laatste maanden waren best heftig. Elke keer net niet! Iedereen leeft met ons mee, dat is lief en maakt het dragelijker! Zou het ooit nog gaan lukken? We willen natuurlijk ook niet te oud zijn en een te groot leeftijdsverschil met Lone.

In mei zou ik met m’n moeder naar Ibiza gaan, maar door omstandigheden stellen we dit een jaartje uit. Wel nemen we evengoed een weekje vrij. Even relaxen en leuke dingen doen. Het moest zo zijn. Die week was dé week!

Twee weken later. Bas hoort een enorme gil van boven. “JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!” Hij weet natuurlijk meteen waarom ik sta the huilen en te gillen in de gang en hij pakt me stevig vast. YES! We kunnen het nog!

Inmiddels ben ik/zijn we 14 weken zwanger. En wat voor een weken. Poeh hé, die hormonen hebben flink dwarsgezeten. Maar ik zal niet klagen en geduldig zijn totdat 2.0 ( lees: twee punt nul) of broer (zo noem ik hem, dus het zal wel een meisje worden) het licht ziet! We zijn zo BLIJ!!

Lone is super trots dat ze grote zus wordt. Voor haar was het eigenlijk geen verrassing meer! Kijk naar het filmpje en ik hoef niets meer te zeggen, hahaha!