Na mijn halve marathon van een maandje geleden heb ik weer licht last van mijn lopersknie gekregen. Dezelfde oefeningen die ik vorig jaar bij de fysiotherapie gedaan heb, ben ik nu thuis gaan doen. Elke dag trouw op de trap keurig mijn knie en spieren om de knie verstevigd. Ook liep ik voorzichtig elke week een paar keer kort door het bos bij Anna’s Hoeve. Maximaal een minuut of 40. Na heel wat Google speurwerk ben ik weer een hoop wijzer op het gebied van deze blessure. Ik slik nu glucosamine-chondroïtine-MSM pillen. Glucosamine en chondroïtine zijn belangrijke bouwstoffen. Zij zorgen voor de aanmaak van kraakbeen en bindweefsel. Het behoud van gezond kraakbeen draagt er aan bij dat gewrichten soepel kunnen blijven bewegen. Glucosamine wordt door het lichaam aangemaakt, maar naarmate men ouder wordt, kan de eigen aanmaak van glucosamine veranderen. MSM is een natuurlijke bron van zwavel wat van belang is voor het behoud van gezond kraakbeen. Deze pillen zijn gewoon bij de Hema verkrijgbaar dit dat is simpel en gewoon voor iedereen te koop. Daarnaast heb ik op Amazon een CW-X loopbroek gekocht. Deze broeken bieden extra versteviging en ondersteuning voor diverse delen van het lichaam. Zo is er ondersteuning voor je rug, knie, achillespees en kuiten. Ik heb uiteraard een model aangeschaft dat extra ondersteuning biedt voor mijn knieën. Lopen met deze broek geeft mij het gevoel dat ik stabieler loop en dat minder belasting krijg op mijn knieën. Elke week na de halve marathon ging het iets beter. Pas twee weken voor de start van de 7 heuvelenloop in Nijmegen was ik ervan overtuigd dat ik deze loop ook echt wilde doen. Daarvoor twijvelde ik en voelde mijn knie niet goed aan.

Zondag 21 november ging ik samen met mijn collega’s van de KvK de 15 kilometer in de buurt van Nijmegen afleggen. Van Hilversum eerst met de trein naar Nijmegen. We komen ruim op tijd aan al hadden we dit niet verwacht. Door de grote chaos op Utrecht centraal reden veel treinen met vertraging. In Nijmegen aangekomen pakken we de shuttlebus richting het Gymnasoin. Hier gaan we ons in de KvK kleding hijsen en ons geestelijk voorbereiden op de start. Nadat we een teamfoto hebben gemaakt gaan we langzaam aan weer richting de bus om terug te gaan richting de start. Het is enorm druk. Overal waar je kijkt zie je hardlopers. Er gaan vandaag zo’n 25000 lopers van start in de kou van Nijmegen. Het weer is verder prachtig maar in een T-shirt met korte mouwen is het voor de start flink fris.

Ik loop samen met Ron en Johan. We zitten ongeveer gelijk qua eindtijd en is het wel zo leuk om samen te starten. Na door wat straten te zijn gekronkeld staan we in één keer bij de start. Je ziet de matten met tijdregistratie niet echt aankomen. Ik weet nog net op tijd de stopwatch op mijn horloge aan te zetten. De eerste vijf kilometer kijk ik een beetje de kat uit de boom en loop bewust langzaam. Even kijken hoe de knie aanvoelt en hoe ik de heuvels verteer voor de eerste keer. Onder de boog van de vijf kilomter ben ik genoeg opgewarmd en begin iets meer tempo te lopen.

Het lopen over de heuvels gaat me goed af. Omhoog vanzelfsprekend iets trager maar naar beneden kan je én vaart maken én je spieren rust geven en dus compenseren. Ik heb het gevoel dat ik naar beneden vlieg. Het laatste stuk dat bekend staat dat het voornamelijk naar beneden loopt, loop ik een lekker tempo. Ik bouw eindelijk eens een keer een loop goed op. Heel netjes ga ik steeds een stukje harder lopen en wat nog belangrijker is: “Ik kom niet helemaal afgepeigerd over de finish”. Ik voel wel dat ik een lekker stukje gelopen heb maar heb niet echt ergens last van. De vijfde en tevens laatste loop voor dit jaar zit erop. Er zijn geen concrete plannen voor volgend jaar maar mocht het mogelijk zijn dan doe ik deze zeker weer. KvK bedankt voor de organisatie!!!

0 – 5 kilometer 0:31:41 (9,5 KM/UUR gemiddeld)
5 – 10 kilometer 0:58:51 (27:10) ( 11 KM/UUR gemiddeld)
10 – 15 kilometer 1:25:09 (26:18) ( 11,4 KM/UUR gemiddeld)

Finish 1:25:09
Gemiddeld: 10,6 KM/UUR gemiddeld

Teamfoto KvK:

Je stelt jezelf een doel. Het lopen van een hele marathon. De vraag is hoe werk je daar naartoe. Dit jaar al de 10 km gelopen in Hilversum, 12 kilomter met de Drie Dorpenloop en natuurlijk vorige maand de Dam tot Damloop van 16 km. Nooit eerder liep ik meer dan 16 KM in een wedstrijd. Dit jaar wel want zondag 17 oktober 2010 stond in het teken van mijn eerste halve marathon. Hierna kan ik een hele marathon overwegen en inplannen.

Met werkelijk prachtig weer om een “stukje” te lopen reisde ik zondagmorgen af naar Amsterdam. Na het ophalen van mijn bestelde shirt en het inleveren van mijn spullen loop ik op mijn gemak naar de start. De start vindt plaats net buiten het Olympisch stadion. Ik ondervind een gezonde wedstrijd spanning. Het is toch even 21 km denk ik bij mezelf. Het liefst loop ik hem binnen de twee uur. Gaat me dat ook lukken is de vraag…

Na de start probeer ik het rustig op te bouwen. Dit keer hoef ik niet met Ronald mee te lopen. De hele rit kan ik mijn tempo dus zelf bepalen. De eerste 10 kilomter vliegen voorbij. Het gaat me makkelijk af, heb nergens last van en qua tijd doe ik het ook heel netjes. Tot aan kilometer 16 à 17 verloopt alles op rolletjes. Daarna komt de man met de bekende hamer mij een tikkie geven. Pats, weg tempo en snelheid. Het voelt alsof mijn benen niet meer in beweging kan krijgen. Het is zwaar, heel zwaar. De laatste loodjes in het Vondelpark met de zon vol in mijn gezicht krijg ik mijn benen bijna niet meer vooruit. Hier verlies ik heel veel tijd. De laatste kilometer is fantastisch. Net als bij de Damloop staat er overal publiek. Enthousiast juichen ze en moedigen ze je aan. De finish is indrukwekkend. De laatste meters loop je in het Olympisch stadion. Ik finish uiteindelijk in 2 uur en 40 seconden. Net niet binnen de twee uur. Hier baal ik van maar ben trots dat ik mijn eerste halve marathon heb uitgelopen. Mooi om een keer een halve marathon gelopen te hebben. Gave ervaring.

Net voor de finish:

Even bijkomen na de finish:

Uitslag

0 – 5 kilometer 27:32 (10,9 KM/UUR gemiddeld)
5 – 10 kilometer 55:39 (28:07) (10,7 KM/UUR gemiddeld)
10 – 15 kilometer 1:23:53 (28:14) (10,6 KM/UUR gemiddeld)
15- 21 kilomter 20:00:40 (36:47)(9,8 KM/UUR gemiddeld)

Finish 2:00:40
Gemiddeld 10,491

Na mijn deelname van vorig jaar aan de Dam tot Damloop schreef ik dat ik in de buurt wilde komen van de 12 KM/UUR. Dan zou ik rond de 1 uur en 20 minuten moeten finishen. Er was destijds nog helemaal geen sprake van mijn knie blessure. Deze blessure kwam pas ruim een maand later aan het licht.
Afgelopen zondag was het dan zo ver. Dit keer liep ik samen met Ronnie de tien Engelse mijl. Zou hij een goede haas voor me zijn of zou ik mezelf te veel opblazen om hem te blijven volgen?
We pakten rond 13:00 uur de trein van Hilversum naar Amsterdam Centraal. Bij aankomst in Amsterdam hadden we nog ruim een uur de tijd om warm te lopen, rekken, iets te drinken en de kleding in te leveren.
We hebben er allebei een gezonde spanning op zitten zo vlak voor deze loop. Er hangt eigenlijk helemaal niets van af maar aan de andere kant ook weer wel. Je wilt toch een goede tijd lopen!
Als om 14:35 uur het startschot klinkt lopen we lekker ontspannen in een laag tempo de IJ-tunnel in. Hier had ik vorig jaar nauwelijks de ruimte. Dit jaar hebben we ruimte zat en kunnen we ons eigen tempo gaan lopen. Verrassend genoeg blijven we de ruimte houden. Hier verdient de organisatie een pluim. Well done!
We lopen prima en voor we het weten schieten we langs het bord van kilometer vijf. We zijn dan nog bij elkaar zonder enige moeite van mijn kant. Op minuut 53 komen we voorbij het 10 kilometer punt. Het wordt voor mij nu al lastiger om Ronnie te volgen. Hij heeft weer zijn bekende versnelling ingezet. Hoeveel ik ook train, dan heb ik toch moeite hem bij te houden.
Na het 11 kilometer punt staat de organisatie met water en AA-drink. Ik pak van allebei een beker maar Ronnie slaat dit punt over. Dit is het moment waarop ik hem kwijt ben en pas bij de finish weer zal zien. Ik probeer mijn eigen tempo op te pakken maar het gaat me niet makkelijk af. Zoals je straks bij de grafieken kan zien ben ik in snelheid terug gevallen waar Ronnie nog kan versnellen.

Ik moet er de laatste twee kilometer alles voor geven maar ik verbeter mijn tijd van vorig jaar al is het met minder dan een minuut. Ronnie loopt z’n eerste Damloop gelijk vier minuten sneller dan ik. Knappe prestatie. In april 2011 kunnen we weer inschrijven voor de volgende editie. Zal ik dan wel meer in de buurt komen van de 12 KM/UUR gemiddeld? Voorop staat gezond blijven en zonder blessures hardlopen.

Uitslag Ronald de Vries:

• 5 km    27:53 (27:53)
• 10 km    53:20 (25:27)
• 15 km    1:17:35 (24:15)
• 16.1 km 1:22:24
• Gemiddeld 11,718 km/uur

Grafiek:

Uitslag Bastiaan Gaillard

• 5 km    27:52 (27:52)
• 10 km    53:22 (25:30)
• 15 km    1:20:47 (27:25)
• 16.1 km 1:26:25
• Gemiddeld 11,174

Grafiek:

Op de naar de halve marathon van Amsterdam 17 oktober.

Groet, Bastiaan

Via KvK Rotterdam kwam het initiatief om met een tourtocht mee te doen. Dit jaar vertrekt de Tour de France namelijk uit Rotterdam. Naar aanleiding hiervan worden diverse tochten georganiseerd. Je kon kiezen tussen 95 en 140 kilometer. In kleding van de KvK fietsen met een sponsering leek me wel wat. Samen met mijn collega Kees schrijven we ons in voor de tocht van 95 kilometer. Dit gaan we dan doen op onze mountainbike. Is dat verstandig?? We zullen zien.

Zaterdag 3 juli 2010 vindt de proloog van de Tour de France plaats in Rotterdam. Onze tourtocht start op diezelfde dag bij het terrein van de Greenery in Barendrecht. Om 08:30 uur verzamelen en dan om 09:00 uur van start. Ik ben ruim op tijd en parkeer mijn auto langs de weg. Het terrein van de Greenery ligt 3 kilometer verderop. Fiets uitladen, spullen pakken, helm op en gaan. Aangekomen zie ik gelijk de stand staan van de KvK. Kees is al aanwezig. Joop Zoetemelk houdt aan het begin een praatje. Leuk om de Tourwinnaar van 1980 een keer gezien te hebben. Na een koek gaan we met z’n allen op de foto en vervolgens begint de tocht.

Zestig fietsers in een KvK teneu gaan van start. Het grootste gedeelte, ik denk zo’n 58 van de groep, rijdt op een racefiets. Twee dus op een mountainbike, dat zijn wij. Haha. In het begin haken we aan bij de groep van de KvK. Het is nog flink buffelen met onze mountainbike. Op kilometer 20 raak ik Kees ff kwijt. Zie hem de hele tijd rijden maar om bij hem te komen is toch lastig. Alleen rijden is velen malen zwaarder dan in de groep. Dat hoor je vaak in het verslag van de Tour maar heb dit nu ook aan de lijve ondervonden. Enige tijd later nadat Kees zich iets heeft terug laten zakken rijden we samen verder. Het eerste rust punt is na ongeveer 41 km. Deze is helaas van commerciele aard. Alleen het water is gratis. Ik vul mijn Camelback en bidon en we rijden weer verder. Niet veel daarna komen we een stop tegen die van de organisatie is. We pakken een Red Bull en wat fruit en stappen we op. Onderweg zijn we blij dat we niet de tocht van 140 km hebben gedaan. Dat was te veel van het goede geweest. Na vier uur komen we weer terug in Barendrecht. Dit was een heftige tocht. Bezweet en licht verbrand kom ik aan. Na wat gedronken te hebben haal ik het shirt op dat je van de organisatie krijgt. Nog twee repen eten en dan terug naar de auto. Ik vind dit een hele leuke ervaring en heb er echt van genoten. Goed geregeld KvK Rotterdam!

Route in Google Earth:

Die avond slaap ik met Joyce in Rotterdam. Ik rijd vanaf Barendrecht naar een parkeergarage dichtbij het hotel. Aangezien de proloog aan de gang is en het hele centrum is afgezet parkeer ik de auto met de mountainbike op de achterbank in een garage vier kilometer van het hotel af. Ik kon niet dichterbij komen. Als ik net de garage uit ben begint het zachtjes te regenen. Ik volg de weg langs het parcours van de proloog naar het hotel. Ons hotel bevindt zicht namelijk aan het parcours. Onderweg is het harder gaan regenen en ik kom als verzopen kat in mijn fietskleding aan bij hotel Pincoffs aan de Stieltjesstraat. “Wat komt u doen meneer?” wordt mij gevraagd bij binnenkomst. “Ik kom inchecken” zeg ik. Nadat ik mijn naam heb doorgegeven is het goed. Ze dachten waarschijnlijk aan een verdwaalde verstrooide wielrenner die komt schuilen voor de regen. Haha. Nadat ik een rondleiding in de kamer heb gekregen hang ik al m’n natte kleding op en ga lekker in een badjas van Egyptisch katoen op bed Argentinië – Duitsland kijken. Nadat Duitsland de vloer met Argentinië heeft aangeveegd haal ik Joyce op bij station Blaak. We lopen langs het parcours van de proloog naar het hotel. Na een snelle douche trek ik eindelijk droge kleren aan en gaan we het slot kijken van de proloog. Aan het einde komen alle kanshebbers voor de winst voorbij. We zien Contador, de gebroeders Schleck, Basso en Lance Armstrong waar ik een groot fan van ben. Cancellara wint de rit in 10 minuten precies. Gemiddeld ruim 53 KM/UUR. Grote klasse.

Robert Gesink

Denis Menchov

Lance Armstrong

Alberto Contador

Als het afgelopen is gaan we een hapje eten en daarna terug naar de kamer. Ik ben moe en we gaan morgen vroeg op om aan de start te staan van de 1e etappe van Rotterdam naar Brussel. We kijken nog wat voetbal en gaan dan lekker pitten. Wat een heerlijk bed is dit. Auping for better nights klopt wel! Het hele hotel is top.

De volgende ochtend gaan we na een uitgebreid ontbijt naar de receptie en we checken uit. We lopen met onze koffer naar de Erasmusbrug.

Het hele circus komt daar voorbij. Politie, volgauto’s, camera moters, alles erop en eraan. Mart Smeets staat op de brug zijn verhaal te doen voor de live uitzending van die dag.

Ik volg de Tour al geruime tijd maar nog nooit ben ik bij de start geweest. Leuk om te zien. Het peloton van ruim 200 wielrenners is binnen 30 seconden voorbij. Dat is snel! Gelukkig gisteren de renners stuk voor stuk voorbijzien komen.

Nadat alles en iedereen uit het zicht verdwenden is lopen we op ons gemak naar de garage. Het is weer warm en het zweet loopt van ons hoofd. Na een uurtje rijden zijn we weer back home.

Top weekend gehad! Helemaal geweldig.

Groet, Bastiaan

Na de Hilversum City Run van afgelopen april duurt het altijd nog even voordat de Dam tot Damloop in zicht komt. Vandaar dat een wedstrrijd ertussen wel aardig is. Bijna op het laatste moment heb ik me ingeschrven voor de Drie Dorpenloop in Kortenhoef. Er was keus in diverse afstanden. Mijn keuze viel op de 12 KM. De 7 KM was net te weinig en de 21 KM net te veel.

Er werd mij gevraagd om voor Stichting Netra te lopen. Stichting Netra zet zich in voor mensen in Sri Lanka om door middel van kleine projecten te voorzien in de eerste levensbehoefte. Een goed initiatief. Er moesten dus ook sponsers komen maar zoals gezegd was het allemaal wat “last minute” werk. Annie, Joyce en ikzelf sponseren dan maar. Helaas niet heel veel sponsers maar beter iets dan niets.

De zondag van de loop ben ik ruim op tijd aanwezig. Ik denk alles bij me te hebben maar vergeet mijn chip voor de tijd registratie. Dat is dus niet zo handig. Snel haal ik mijn startnummer op en scheur terug naar huis. Ongeveer 20 minuten later ben ik weer terug. Krijg het shirt van Stichting Netra, kleed me om. Maak vervolgens met speldjes m’n startnummer vast op het shirt. De chip op m’n schoen en loop naar de start. Niet zo’n hele fijne voorbereiding want nog geen vijf minuten later klinkt het startschot.

Voor mijn tijd had ik me voorgenomen om onder de 65 minuten te komen. Dat zou dan weer 11 KM/UUR gemiddeld zijn en dat vind ik met het oog op m’n huidige training en conditie best aardig. Het is een warme klamme dag. Geen zon maar wel drukkend benauwd. Het begin is vrij rustig. Lekker tempo en niet snoeihard van start. Wat me gelijk al opvalt is dat de loop niet ontzettend commericieel is. De start vindt plaats samen met de lopers die de 7 KM en de 21 KM doen maar al heel snel heb je de ruimte. Niet de eerste vijf kilometer je langs alles en iedereen persen en bijna geen ruimte hebben om je voet neer te zetten. Als ik op 6 KM ben kijk ik eens op mijn horloge om te zien wat mijn tijd halverwege is. Dat is op dat moment keurig op schema. Iets sneller dan 11 KM gemiddeld. Onderweg pak ik elke keer water, iets wat ik normaal gesproken niet doe maar vanwege de warmte lijkt het me geen overbodige luxe. Het is een mooie route die je loopt. Gezellig door Ankeveen en ’s Graveland. Op kilometer 10 heb ik nog wel wat over en zet nog iets aan. Door deze versnelling haal ik nog aardig wat mensen in. Het punt van 500 meter lijkt niet helemaal te kloppen en dat hoor ik achteraf van meer mensen. De laatste meters probeer ik nog een vrouw in te halen die me een aantal kilomters daarvoor voorbij was gegaan. Dit lukt me dan ook vlak voor de finish. Ik hoor Joyce en Anke wel gillen maar zie ze door deze actie niet. Uiteindelijk finish ik met een tijd van 1 uur 4 minuten en 23 seconden. Een gemiddelde van 11,2 waar ik tevreden mee ben.

Dit is een hele leuke loop en heerlijk in de buurt. Voor volgend jaar ben ik er weer bij!!!!

Dit jaar staat nog de Dam to Damloop op het programma in september. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en me ingeschreven voor de halve marathon van Amsterdam in oktober en als ik dat allemaal overleef zonder blessures dan loop ik ook weer de Maple Leaf cross waar ik vorig jaar zo’n teleurstellende tijd had.

Groet, Bastiaan