9
jul, 2014
Bergman logo

Ooglaser behandeling bij Bergman

Bergman logo

Door de vele reclames op televisie raak ik geïnteresseerd in het laten laseren van mijn ogen. Ik maak voor 1 november 2013 een afspraak bij Optical Express in Amsterdam. Hier ben je klaar voor 750 euro per oog zo luidt de advertentie. Samen met Joyce val ik daar van de ene in de andere verbazing. Voor een particuliere kliniek waar je geen vergoeding krijgt van je zorgverzekering is het een grote bende. Boze klanten, lange wachttijden, rommelige afspraken en slechte voorlichting zijn slechts een paar punten die me zijn bijgebleven van dit bezoek. Laat je daar dan aan je ogen klungelen… NEE! Klap op de vuurpijl is wel de offerte. Deze grap gaat me 3700 euro kosten en er wordt dus niets vergoed. Waar is de aanbieding van 750 per oog gebleven vraag je je af!

 

Toch blijft bij mij wel het idee leven dat ik ooit eens mijn ogen wil laten laseren. Die bril is met sporten irritant en blijft in de toekomst ook geld kosten. Nadat ik in januari van zorgverzekering wissel bekijk ik opnieuw de opties. Bergman heeft natuurlijk een goede naam. Navraag bij de zorgverzekering leert me, dat ik vanaf een dioptrie van 4 of meer (afwijking + cilinder), 625 euro per oog terug krijg. Bergman Clinics heeft een contract met mijn nieuwe zorgverzekering dus dat komt helemaal mooi uit.

 

Op 18 april 2014 een afspraak gepland voor een nieuw vooronderzoek. Als mijn moeder op Lone past ga ik samen met Joyce richting Utrecht.

De gehele organisatie en het onderzoek zelf komen zeer professioneel over. Bij binnenkomst word ik begroet “Goededag meneer Gaillard”. Dat staat symbool voor hoe men hier te werk gaat. Gestructureerd, klantgericht en vakkundig dus! Een vele betere indruk als de chaos bij Optical Express. Het onderzoek is veel uitgebreider en het resultaat is ook positief voor mij. Ik kom met beide ogen exact uit op een dioptrie van 4. De uitslag van het onderzoek is dat het dus mogelijk is met mijn ogen. Ik kom in aanmerking voor een trans prk behandeling.

 

Ik maak een afspraak voor het laseren op donderdag 12 juni. Als m’n moeder en Dick terug zijn van vakantie komt namelijk het beste uit. Dan kan Dick met mij mee op donderdag voor de behandeling en de maandag erna voor het verwijderen van de beschermende lenzen.

Om 13:30 uur ben ik aan de beurt. Dick en ik zijn er ruim op tijd. Mijn ogen worden nogmaals gemeten. Het zicht is precies hetzelfde als in april dus dat zit helemaal goed. Als alle controles gedaan zijn gaan we een verdieping omhoog. Hier vindt de behandeling plaats. Ik krijg de tas met medicijnen uitgereikt. Er zit een pakket in voor het linker en rechter oog. Dit moet in het begin strikt gescheiden zijn in verband met besmettingsgevaar. Het grootste gedeelte bestaat uit druppels. Om te bevochtigen, te verzachten, ontstekingen te remmen en om de pijn te stillen. Mijn naam wordt geroepen, ik mag mee richting de behandelkamer. Ik krijg een muts op, hoezen over mijn schoenen en een jas over mijn kleding. Mijn handen worden ontsmet. Vervolgens volg ik de dame. Ze druppelt mijn ogen en ik mag rustig op de sofa gaan liggen. Het gaat nu echt bijna beginnen. Spannend!!!

Ok, here we go. In de behandelkamer mag ik gaan liggen onder het laser apparaat. Ik neem plaats op het bed. Mijn hoofd wordt begeleid in een soort klem maar ik zit niet helemaal vast. De dokter plakt van mijn rechter oog de wenkbrauwen en wimpers af. Dan komt er iets in mijn oog zodat ik niet meer kan knipperen. Ready to go!!! Naar boven kijken in het groene knipperende lampje. Dat moet te doen zijn. Haha. De dokter zorgt dat mijn hoofd correct ligt en start de laser procedure. In 30 luttele seconden ben ik klaar. Mijn oog wordt met koud water gespoeld en schoongemaakt. Dan herhalen we alles met het linkeroog. Het ruikt een beetje naar verbrand haar. Verder merk ik er heel weinig van. Het is heel snel voorbij! Vooraf werd me verteld als je je goed voelt mag je gelijk weg. Ik heb nergens last van dus zodra ik mijn zonnebril opgezet heb gekregen vertrekken Dick en ik richting de garage. Auto in en naar Hilversum.

Thuis zoeken we alle druppels en medicijnen uit. Dick scheidt alles netjes voor links en rechts. Voor de eerste keer gaat een heel batiljon aan druppels in mijn ogen en ga ik boven op bed liggen. Ogen dicht en rustig aan. Ik val vrij snel in slaap en word wakker omdat ik weer moet druppelen. De eerste dagen bestaan voornamelijk uit druppelen en slapen.

 

Vrijdagochtend heb ik de controle afspraak. Mijn moeder is weer zo lief om op Lone te passen zodat Joyce en ik op ons gemak richting Bergman kunnen. Het onderzoek is heel kort om te kijken of alles goed is. Het ziet er allemaal goed uit. Wel moet ik de verdovende pijnstillende druppels in mijn ogen doen aangezien het toch best gevoelig is.

 

Het weekend verloopt verder prima. Zolang ik mijn zonnebril en petje ophoud is er niets aan de hand. Zaterdag ga ik naar buiten met de buitenspeeldag in de straat. Ik vermijd zo veel mogelijk de zon want dat is nog wel wat fel voor mijn ogen.

 

Maandag mogen de beschermende lenzen er af. Dick rijdt me weer richting de Galgenwaard. Op de heenweg heb ik het idee dat ik wel zelf had kunnen rijden. Maar nadat de lenzen er uit zijn is mijn zicht toch iets troebel. Het geneest mooi en het ziet er goed uit zegt de dokter. Op de terugweg ben ik heel blij dat ik Dick bij me heb. Het zicht is echt een stuk minder en auto rijden was niet mogelijk geweest.

 

De dagen die volgen doe ik rustig aan. Op de iPad zet ik vaak VI oranje aan met de uitzending van de avond ervoor. Gewoon naar luisteren en oogjes dicht. Het gaat steeds beter qua zicht. Wat ik wel merk is dat het schakelen tussen dieptes nog lastig is. Dan duurt het even voordat m’n blik scherp is.

 

Maandag de 23e ga ik voor het eerst weer aan het werk en ook dat gaat prima. Veel blijven druppelen. Als je achter de pc zit ga je snel staren en dan knipper je niet. Het gevolg is dan dat je droge ogen krijgt. Gelukkig mag je de Artelac druppels blijven gebruiken. Deze bevochtigen en verzachten de ogen. Ondertussen heb ik deze via een herhalingsrecept opgehaald bij apotheek. Dinsdag nog een voorlopig laatste controle gehad. Ook hier wederom alles in orde. Herstel en genezing verlopen volgens schema. Het zicht is al boven gemiddeld anderhalve week na de behandeling.

 

Op dit moment kijk ik voetbal, de afstraffing van Brazilië door Duitsland tijdens het wk en typ ik dit blog op de iPhone. Zonder dat ik last heb van het scherpstellen als ik wissel van tv naar iPhone.

 

Ik ben bijzonder tevreden met het resultaat. Wat een professionele kliniek is Bergman. Door verschillende mensen te woord gestaan en geholpen. Iedereen kon mijn vragen op een rustige manier beantwoorden. Ik heb constant het idee gehad dat ik hier in goede handen was!

 

Ik leef voortaan een bril-loos bestaan. Haha!

Eerste foto zonder bril 2014

14
apr, 2014
SvS FOTO 02 2014

Spieren voor Spieren City Run 2014

Een maandje geleden hebben we een mooie loop gedaan waar ik niet over geschreven heb door tijdgebrek. Op 8 maart liep ik 12 kilometer met collega’s tijdens de 3bergenloop. Heerlijk weer, een prachtige omgeving en ook nog een redelijke tijd van 1:03:56. Super dagje gehad dus.

Dit keer vroeg in de maand april is het tijd voor de Spieren voor Spieren City Run in Hilversum. Dit jaar doe ik net als vorig jaar mee aan de business run in een mooi paars DeLorentz shirt. Na mijn blessure die ontstaan is tijdens de DrieDorpenloop in Kortenhoef ben ik nooit echt helemaal terug geweest op mijn oude niveau. Het plezier is ook minder met lopen de afgelopen tijd. Ondanks dat wel vol goede moed begonnen met trainen voor de run van 6 april. Wetende dat het PR van vorig jaar niet verbroken zal worden wil ik toch een scherpe tijd neerzetten.

SvS FOTO 02 2014

Dit jaar verzamelen we bij DeLorentz op de Borneolaan. Joyce brengt Ilona en mij weg. Ilona heeft namelijk keihard getraind om voor de eerste keer de tien kilometer te volbrengen. Ze kon via DLP iets later inschrijven zodat ze iets beter kon inschatten of ze wel of niet de tien ging halen.

Rond 13:00 lopen bijna 40 paarse DLP shirts richting de start. Een mooi gezicht. Net als elk jaar is er een enorme drukte op het martkterrein. Shirts in alle kleuren en maten schieten voorbij. Als de vijf kilometer business run gestart is begeven wij ons richting startvak. Ik wil bij Paul en Jeroen blijven lopen omdat zij ongeveer hetzelfde tempo lopen als ik. Het startschot klinkt. Runkeeper gaat alvast aan, m’n iPhone op standby. Op het moment dat ik echt over de matten loop, druk ik mijn horloge met stopwatch aan. We zijn begonnen. Druk druk druk. De eerste kilometers is het altijd tempo zoeken en lopers passeren. Collega’s die niet lopen moedigen ons aan en maken foto’s. Ik zie ze staan omdat ik nog redelijk fris ben in tegenstelling tot het moment wanneer ik over de finish kom! Haha. Na het mediapark heb je er zo’n drie kilometer op zitten en dan kijk ik eens op mijn horloge. Wederom veel te snel gestart. Ik zit op ongeveer 4:35 minuut per kilometer en eigenlijk voel ik dit ook wel. Motor is echt opgeblazen. Paul heeft precies hetzelfde maar weet beter en sneller te herstellen. Hij loopt net een pasje harder. Ik verlies niet uit het oog maar zie hem steeds verder weg lopen. Op de Gijsbrecht ben ik hem kwijt maar dan komt Jeroen me gezelschap houden. We waren iets voor hem uit gelopen maar hij weet een steady 12 km/uur te lopen zonder pieken of dalen. Hij loopt met me op tot het einde. Sterker nog, zonder zijn stabiele tempo had ik waarschijnlijk een andere tijd gehad. Op 13 seconde na niet onder de 50 minuten ga ik over de finish. Een tijd van 50:13 houdt in dat ik een gemiddelde van 11,9 per uur gelopen heb wat ik dus een mooie prestatie vind. Paul is een minuut sneller en Jeroen volgt mij een paar seconden later.

SvS FOTO 03 2014

Ilona doet het ook fantastisch bij haar eerste 10 kilometer wedstrijd. Een prachtige prestatie. Heel goed gedaan.

SvS FOTO 04 2014

SvS FOTO 01 2014

Na afloop gaan we snel naar huis. Douchen en sportief als we zijn op de fiets naar DLP voor de afsluitende BBQ. Opbrengst voor Spieren voor Spieren van DLP is maar liefst 1000 euro:

Geweldige dag weer. Top organisatie. Joyce wederom bedankt voor alle foto’s van mij en m’n collega’s! Tot volgend jaar.

29
mrt, 2014
WS 2012 Hyper-V

Hyper-V cursus

WS 2012 Hyper-V

Aangezien ik nog vrij weinig ervaring heb met Windows Server 2012, Hyper-V en SCCM wilde ik daar graag iets meer van leren. De cursus “Server Virtualization with Windows Server Hyper-V and System Center” was ook nog toevallig in de aanbieding bij Global Knowledge.

Deze week de cursus afgerond met Hyper-V. De tegenhanger van VMware als het om virtualisatie gaat. Bij klanten kom je het steeds vaker tegen en ook worden vaak beide systemen met elkaar vergeleken. Een leerzaam weekje waarin mijn voorkeur voor VMware niet is veranderd. Er zijn een aantal zaken die Microsoft nog niet helemaal helder heeft. Voornamelijk netwerk is erg rommelig en onoverzichtelijk. Een Switch en NIC staan in hetzelfde scherm en de opbouw is volkomen onlogisch. Mijn mede cursisten, allemaal VMware mannen, hadden precies dezelfde gedachte.

Om lokale hosts te managen heb je Hyper-V manager maar hier kun je ook gelijk clusters mee maken. Voordeel wat ik ondekt heb is dat je VM’s kan moven zonder dat je een managementlaag nodig hebt als vCenter. Je geeft source en destination op en de machine moved.

Het echte beheer van VM’s, host en clusters doe je via SCCM Virtual Machine Manager. Deze tool integreert met alle andere Microsoft producten en werkt met de bekende Ribbon.

Een mooi weekje maar wel met een kanttekening. Zowel de training als het product zijn nog niet helemaal klaar. Er moet nog het een en ander gefinetuned worden om het als volwassen product te kunnen gebruiken. Toch zal men met de prijs in het achterhoofd dit alternatief in overweging gaan nemen. De training zelf heeft ook nog de nodige aandacht nodig. Werken met twee fysieke hosten en de relatief lange labs moet echt anders kunnen. De vrijdag zijn we alleen bezig geweest met labs en hebben we nagenoeg geen theorie gedaan. Anders zouden we het namelijk allemaal niet redden.

Mijn conclusie op Twitter:

 

Ik blijf de ontwikkelingen volgen op het gebied van Hyper-V en natuurlijk virtualisatie in het algemeen. Fijn weekend.

31
dec, 2013
Kerstkaart 2013 klein

Het jaar 2013 in vogelvlucht

Kerstkaart 2013 klein

Het is  er weer tijd voor, een blogje over het afgelopen jaar. Het viel me op dat er niet ontzettend veel geschreven is maar dat we wederom hele leuke dingen hebben gedaan.

We beginnen traditie getrouw met de verjaardag van Lone. Die kleine dondersteen werd al weer twee. Nog enkele weken en dan vieren we haar 3e verjaardag in de sneeuw van Finland. Achter de husky’s aan op de slee. Genieten met z’n drieën.

Een maandje later mocht ik al weer de 35 aantikken. Het gaat allemaal zo snel. Joyce had het op haar verjaardag helemaal voor elkaar, zij vierde het op een eiland voor de kust van Venezuela: Curaçao!!!! Het kerstcadeau 2012 van m’n moeder aan ons.

Dat brengt me gelijk bij de andere mooie bestemmingen die we dit jaar bezocht hebben. We hebben een gezellig weekendje Zeeland gedaan:

Ook gingen we naar Düsseldorf voor de gezellige kerstsfeer eind november:

De zomer werd dit jaar weer gezellig met de familie Ros/van Gelder gevierd in het Spaanse Pedreguer. Heerlijk twee weken in het zwembad, bij de zee en drankjes doen tijdens de BBQ.

Met de mannen ging ik in mei op pad voor een weekje Frankrijk. Roadtrip in 2CV’s. Lekker touren langs de kust met bezoek aan wijnboerderijen.

Op hardloop gebied ging het in het eerste deel van 2013 echt top. Na een PR bij de Cityrun in Hilversum verpulverde ik ook mijn record in Kortenhoef bij de Driedorpenloop. Wat was ik goed op weg naar de marathon in oktober. Helaas raakte ik na de loop in Kortenhoef geblesseerd. Een ontstoken peesplaat hield me noodgedwongen aan de kant. Ik kon mijn schema niet meer volgen en de marathon viel in het water. Elk nadeel heb z’n voordeel, ik kocht om mijn conditie op peil te houden wel een hele mooie Bulls racefiets.

Joyce, Lone en ik wensen iedereen alle goeds van de wereld. Dat 2014 voor allemaal een mooi jaar mag worden. Fijn uiteinde van 2013. Laat 2014 maar binnenknallen.

Groet, Bastiaan

24
okt, 2013
Diabeatit Run Gooi en Eembode 2013 10 10 crop

Diabeatit Run 2013

Halverwege juni krijg ik een mail van Carmen met de vraag of het mij leuk lijkt om mee te lopen met de Diabeatit Run. Eerst 589 treden omhoog bij de Euromast om vervolgens een dubbele marathon te lopen in estafettevorm van Rotterdam naar Amsterdam. Ja heel cool lijkt me dat. Je kan je inschrijven met een team van 12 man. Dat betekent dat je ongeveer 7 kilometer per persoon moet lopen. Prima te doen lijkt me. Dit alles voor het goede doel. Het werven van sponsorgelden voor het Diabetes Fonds. Het geld komt te goede om onderzoek te kunnen doen naar de genezing van diabetes. We besluiten de uitdaging aan te gaan. We schrijven ons in met de teamnaam “DeLorentz diabeaters” en voegen 12 lopers toe. Ook hebben we twee begeleiders. Totaal 14 personen dus.

In de maanden die volgen zijn we druk met de voorbereidingen, trainen en niet te vergeten het bij elkaar harken van sponsorgeld. Als voorwaarde heeft de organisatie gesteld dat je 500 euro per persoon moet binnenhalen. Voor ons team met twaalf lopers betekent dat dus 6000 euro en dat is best een hele opgave. Vrienden, familie en collega’s worden diverse keren en op verschillende manieren benaderd of ze ons willen sponsoren. Na niet al ter lange tijd staat ons team bovenaan met het ophalen van sponsorgeld maar we hebben nog lang niet 6000 euro bij elkaar. We schrijven ook een persbericht wat we naar de lokale media versturen om het goed onder de aandacht te brengen. Het stuk, met mijn foto verschijnt in de Gooi en Eembode. Dat is cool!
Diabeatit Run Gooi en Eembode 2013 10 10 crop
Na een paar goede mails vanuit DeLorentz naar heel veel mensen weten we een week voor tijd het  benodigde bedrag binnen te halen. Dat geeft een goed gevoel en we mogen dus tevens deelnemen aan de Run. Uiteindelijk halen we 6.745,88 op voor het Diabetesfonds. We zijn hiermee het besten fondsenwerfteam van de Diabeatit Run. We zijn er heel trots op!

Zaterdag 12 oktober is een bijzondere dag. Deze speciale dag staat namelijk geheel in het teken van de Diabeatit Run. Iedereen verzamelt ’s ochtends vroeg bij DeLorentz. Van daar uit rijden we richting Rotterdam. We parkeren met de auto en de bus onderaan bij de Euromast. Nadat we de reclameposters op de auto en de bus hebben geplakt gaan we met z’n allen met de lift omhoog. Als we officieel zijn ingeschreven houdt Jet Sol een inleidend praatje. We worden als team gehuldigd omdat we het meeste geld hebben opgehaald. Top zeg. Vervolgens wordt de Run geopend door de burgemeester van Rotterdam Aboutaleb.

Jet Sol

Marjolein heeft goed getraind op traplopen en is helemaal klaar om de 589 treden te bedwingen. Vooraf verwacht ze er wel zo’n 15 minuten over te doen maar ze is velen malen sneller. Na iets meer dan drie minuten is ze al boven en mogen we met het hele team met de lift weer naar beneden. Wat een geweldige prestatie van Marjolein. Eenmaal aan de voet van de Euromast is het begin wat chaotisch maar alles komt uiteindelijk helemaal goed. We zijn op weg, nog 84 kilometer te gaan!!!
Voor de Run hebben we een indeling gemaakt. Er zijn elke keer drie personen onderweg. Twee fietsers en een loper. Als de loper 2,3 kilometer gelopen heeft wisselt hij met een fietser. Bij de tussenpunten die door de organisatie zijn aangegeven wisselen we dan fietsers die al gelopen hebben met verse frisse mensen uit de bus. Per keer loop je dus ongeveer 2,3 kilometer en fiets je ongeveer 4,6 kilometer.

Onderweg lopend

Onderweg fietsen
We gaan echt heel vlot. Binnen mum van tijd heeft iedereen al een keer gelopen en op de fiets gezeten. Dan beginnen we dus weer van voor af aan. Wat een prachtige dag is het ook. Zowel de vrijdag voor de Run als de zondag erna valt er echt de hele dag regen. Het komt soms met bakken uit de lucht. Wat hebben wij het getroffen dat het de zaterdag droog is. Het is ’s ochtends wel fris maar in de middag verschijn het zonnetje af en toe en is het geweldig loop weer. Onderweg gaat het super goed. We wisselen heel intelligent van loper en fietser. We zijn een gestroomlijnde geoliede machine. Het stempelen van de stempelkaart gaat ook als een trein. Na 3,5 uur hebben we de eerste marathon er al op zitten. We besluiten om niet rustig te gaan eten in Alphen aan de Rijn waar iedereen zit te lunchen. We hebben zelf brood, fruit, repen en drinken in de auto’s dus we stempelen de  kaart en gaan gauw weer op pad. Op dat moment schatten we in dat we rond 17:00 uur bij het Olympisch stadion aankomen en gooien dat gelijk op Twitter:

 Het kan natuurlijk niet altijd goed gaan. We hebben drie fietsen bij ons. Twee daarvan zijn op weg om de loper te ondersteunen en de andere staat op het dak van de Volvo. We komen bij een brug waar de Volvo niet onderdoor kan met de fiets op het dak. Op dat moment ben ik aan het lopen met Appie en Matthew. De Volvo rijdt een alternatieve route en het busje gaat naar het volgende wisselpunt. Wij hebben alle drie al gelopen. Als we zowel het busje als de Volvo niet zien besluiten we om weer te wisselen. Gelukkig staat een stukje verder de bus en gaan er drie verse krachten op pad. Het loopschema klopt nu niet meer. De nieuwe groep die namelijk de weg op moest zit in de Volvo en die is er nog niet. Uiteindelijk komt het allemaal goed. Een tijdje later wisselen we alsnog de mensen in de Volvo en gaan weer vrolijk verder met deze geweldige dag.

Volvo

Omdat iedereen vol gas zijn 2,3 kilometer loopt, we geen blessures hebben en iedereen fit blijft lopen we ruim voor op schema. We berichten al voor 16:00 uur dat we nog maar 9 kilometer te gaan hebben:

 Nog wel opmerkelijk is dat we onderweg de mannen tegenkomen die de bordjes plaatsen om de route aan te geven. Op sommige punten lopen we zelfs voor ze uit. Gelukkig hebben we de GPS bij ons en die werkt heel goed. De route staat er heel duidelijk op.

Vlak voor finish

Maar we gaan dus richting de finish en wel als eerste. We halen niet alleen het meeste sponsorgeld binnen maar komen ook als nummer 1 over de streep. Gaaf. Vlak voor het Olympisch stadion parkeren we de auto’s en gaan Monique en Marcel op de fiets zitten. De laatste 400 meter voltooien we met het hele team. Iedereen is gereed bij de finish en we worden warm onthaald. Wat een super mooie dag. Er worden foto’s en fimpjes gemaakt. We zijn euforisch na deze geweldige dag en sportieve prestatie voor het goede doel.

Finish

Als afsluiter drinken we nog wat in het Olympisch stadion en gaan we in Hilversum eten bij ELT. Delorentz bedankt voor de mooie dag, Diabeatit Run bedankt voor de organisatie. Wat een top dag!

Groepsfoto 1

Groepsfoto 2

14
jul, 2013
Bulls Harrier 1

Bulls Harrier 1 racefiets

Bulls Harrier 1

Heel vrolijk ingeschreven voor de hele marathon die in oktober in Amsterdam plaats vindt. Na het sportonderzoek moest dat geen probleem zijn. Vol overgave begonnen met het opstellen van een schema. Een schema wat mij moet klaar stomen voor de 42 kilometer. Alles loopt op rolletjes en na een paar maanden ben ik in staat om 20 kilometer te lopen zonder problemen. Dan staat op zondag 2 juni de DrieDorpenloop op het programma in Kortenhoef. Hier loop ik een super tijd maar deze moet ik in de week erna bekopen met een blessure. Ik heb last onder mijn linker voet. Dat kan hielspoor zijn of een geirriteerde peesplaat. Na onderzoek bij de fysio van het Orec bleek dat het gelukkig een geirriteerde peesplaat is. Ik zeg gelukkig omdat een hiespoor blessure normaal gesproken veel langer duurt om te genezen.

Mijn volgende afspraak bij de fysio is om zooltjes aan te meten. Dit is ondertussen meer dan een maand na de DrieDorpenloop. Een maand dus zonder training voor de marathon. Ik moet dan ook terleurgesteld toegeven dat ik het nu niet meer ga redden. De marathon wordt gecanceld. De pijn is ondertussen wel minder maar nog niet over. Op korte termijn krijgen we op zolder een loopband. Ik heb besloten om pas weer te gaan lopen als ik de zooltjes heb en om dan rustig op te bouwen op de loopband.

Aangezien ik het lopen even niet meer kon doen heb ik mijn ouwe trouwe Cube MTB maar weer eens uit de schuur gehaald. Lekkere rondjes gefietst tussen de 25 en 45 kilometer. Ik heb er best schik in alleen is het wel bikkelen op deze relatief zware fiets. Hij is zeer grof qua frame en banden dus dat helpt ook niet echt mee. Eigenlijk uit nood geboren maar daarom niet minder leuk heb ik nu een mooie racefiets aangeschaft. Mede door Linda was mijn oog gevallen op een mooie Bulls racefiets. Joost en Linda waren een paar weken terug zo ontzettend goed geholen bij een speciaalzaak in Arnhem genaamd Mantel dat ik daar ook wel eens wilde kijken. De Bulls Harrier 1 heeft een prima 105 Shimano afmontage en heeft daarnaast ook nog een schappelijke prijs. Zaterdag met Joost afgesproken om eens richting Arnhem te rijden. Wie weet kom ik terug met deze mooie fiets. Met mijn lengte en binnenbeen maat heb ik vermoedelijk een maat 56/58 nodig. Bij binnenkomst spreken we medewerker Youp op de trap aan en hij helpt ons verder. Helaas hebben ze de Bulls waar ik voor kom niet meer staan in de maat die ik nodig heb. Ik rijd wel een stukje op een nieuwer type met maat 56. Het fietst lekker licht en op zich een top fiets maar net een paar honderd euro duurder dan degene die ik wil hebben. Er staat nog wel een maat 54 van het type dat ik wil hebben. “Zullen we die voor de zekerheid proberen?” vraagt hij aan ons. Ja, waarom niet. Je kan nooit weten. Deze maat ik voor mij beter zo blijkt later. Ik hoef mijn armen niet zo uit te strekken en zit dus comfortabeler op de fiets. Dat is geluk hebben zeg. Yes!!!! Ik zoek er nog pedalen bij met dezelfde 105 afmontage als de rest van de fiets. Bidonhouders, een kilometerteller en schoenen maken de fiets compleet. Na een lekkere lunch in de zon op het terras staat mijn nieuwe fiets klaar. Wow wat een plaatje. Super gaaf dat ik deze mooie aanbieding heb mee kunnen pakken. Helemaal blij rijden we terug naar Hilversum. Top dat Joost met me mee wilde, een second opinion en een ruime auto komen naast de gezelligheid goed van pas. Hieronder specs van mijn nieuwe racemonster:

Frame ico 1 Aluminium 6061 Double Butted
Voorvorkico 2 Aluminium
Shiftersico 15 Shimano 105
Remmenico 13 Shimano 105
Crankstelico 9 Shimano FC-563
Achterderailleurico 11 Shimano 105 10 speed
Voorderailleurico 12 Shimano 105 triple
Cassetteico 16 Shimano 105 5700
Kettingico 17 Shimano 105 5700
Bandenico 22 Michelin Dynamic Sport
Wielset ico 18 Shimano WH-R500 
Stuurico 5 FSA Omega Compact 
Stuurpenico 6 FSA OS-150 
Zadelpenico 7 FSA SL-250 
Zadelico 8 Selle Italia XO Flow
Gewichtico 26 9.1 KG
Kleur ico 25 Rood/wit

Bulls Harrier 1 Bastiaan

11
jul, 2013
Cisco logo

ICND1 en ICND2 cursus gedaan

Cisco logo

Sinds de laatste jaren bij de KvK had ik al de behoefte om wat meer te weten over netwerken. Bij storage en VMware kom je het steeds meer tegen. Je moet het totaal plaatje kunnen vormen of in ieder geval snappen.

Mijn proeftijd bij Delorentz ben ik goed doorgekomen dus het werd tijd om mijn studie budget aan te spreken. Eindelijk kon ik me eens gaan verdiepen in netwerken en Cisco in het algemeen. Ik wil mijn CCNA certificering gaan halen. Ik heb hier voor twee cursussen gevolgd bij Global Knowledge.

Deel 1, ICND1 heb ik gevolgd begin juni. Hier wordt de basis gelegd en je algemene kennis van netwerken opgekrikt. Onderwerpen als IPv6, OSI model, VLAN’s en routering komen aan de orde. De eerste week werd de cursus gegeven door Harbert van Kaathoven. Duidelijk een man van de praktijk en weet de lesstof met voorbeelden levendig te maken. Na twee weken gewoon te hebben gewerkt kon ik daarna door met ICND2. Deze cursus gaat wat dieper in op de onderwerpen van ICND1. Routering op basis van OSPF en EIGRP wordt behandeld, Spanning Tree protocol en ook wat herhaling van bijvoorbeeld subnetten komt voorbij. De tweede week worden wij onderwezen door Sjoerd Velthuijs. Ook iemand met een schat aan ervaring.

Ik ben zo blij dat ik deze twee weken cursus heb mogen doen. Ik ben een hoop wijzer en vind dat het echt wat toevoegd naast mijn VMware/Storage kennis.

Op naar het examen. Testlabs, GNS3, oefenvragen en hard studeren staan de komende weken op het programma!

18
jun, 2013
Surpriseparty Ine en Anke 2013

Verjaardag surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Vorig jaar nadat Anke 59 was geworden en Ine 64 kwamen Joyce en ik op het idee dat het leuk zou zijn voor de moeders om een surpriseparty te organiseren. Het idee leefde bij ons dus al een tijdje maar in april dit jaar zijn we de details gaan uitwerken en mensen gaan uitnodigen.

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Afgelopen zaterdag 15 juni was het dan zo ver. Iedereen was op de hoogte wat er ging gebeuren behalve onze moeders. Michel en Manon waren zo lief om ons te helpen met de locatie, Koffie- en Theeschenkerij van Zijtveld. Zij hebben ons tijdens het feest heel veel werk uit handen genomen. Ook vingen ze de gasten op toen wij nog aan het eten waren. Onze lieve kleine Lone ging logeren bij Elin. Adse en Ilona waren ook zo lief om ons een handje te helpen. Lone heeft zich goed vermaakt met haar grote vriendin.

Als we Lone bij Adse en Ilona hebben afgezet rijden we door naar de achteruitgang van de schenkerij om alle drank koud te zetten en de snacks uit te laden. Naar huis en dan om 17:00 uur weer terug voor de versiering. We hebben ballonnen met 60 en 65. Deze hangen we overal op. Op tijd weer naar huis om op te frissen en om te kleden. Keurig op tijd zijn we klaar en onze gasten hebben niets door.

Surspriseparty Ine en Anke 2013

Om 18:15 zijn Anke, Bert, Ine en Dick bij ons. We zijn klaar voor vertrek en de avond gaat beginnen. Ze weten nog niet dat we bij Lust gaan eten en lopen langzaam die kant op. Bij binnenkomst krijgen we allemaal een glas bubbels om de avond goed te beginnen. Tijdens het uitreiken van de menukaarten verklapt het meisje van de bediening bijna de verassing maar ik weet haar tijdig de mond te snoeren. Haha. Als ze naar boven loopt, loop ik er snel achteraan om het idee van de avond uit te leggen en om te vertellen dat de moeders van niets weten en dat we dat graag zo willen houden. Ze had het ondertussen ook gehoord en heeft iedereen op de hoogte gebracht. Pffff gelukkig, dat is fijn.
We eten heerlijk en de wijn en het bier vloeien rijkelijk. We hebben hier al eens eerder gegeten met kerst maar ook nu vinden we alles bijzonder smakelijk. Goed restaurant.

Surspriseparty Ine en Anke 2013

Surspriseparty Ine en Anke 2013

Iedereen is voor 21:00 uur aanwezig op de locatie dus wij sturen er op aan om ongeveer 21:15 bij de schenkerij naar binnen te lopen. Met een smoesje dat door de crisis de schenkerij ook ’s avonds open moet zijn om geld binnen te halen worden de moeders meegelokt naar de locatie. Met boter en suiker gaan ze er in. Haha. We nemen nog een dessert en een kop koffie aangevuld met mysterieuze drankjes en moeten dan echt gaan. Anke heeft nog aardig wat wijn in het glas maar daar weten Joyce en Ine wel raad mee. Hop weg!!! Als we weg lopen stuur ik Michel een sms dat we er aan komen. Alle gasten gaan om de hoek moeten staan zodat het niet direct opvalt wat er gaande is. Maar zodra de moeders om de hoek kijken en iedereen begint te zingen zijn ze helemaal verbaasd. Fantastisch wat een verassing. Dit hadden ze helemaal niet verwacht. Iedereen feliciteert de dames en er worden cadeaus gegeven. Wat een gezelligheid. De avond verloopt helemaal super. Waar we gebleven waren met het bier en de wijn bij Lust gaan we vrolijk verder. Het is echt een top avond.
Alle gasten bedankt voor de gezelligheid en het verassen van onze moeders. Ze vonden het geweldig!

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

Surpriseparty Ine en Anke 2013

 

17
jun, 2013
Drie Dorpenloop 2013

Drie Dorpenloop Kortenhoef 2013

Drie Dorpenloop 2013

De DrieDorpenloop rondom Kortenhoef. Altijd een leuke loop zo ook weer dit jaar. Na een goede tijd bij de Spieren voor Spierenrun in Hilversum had ik wel redelijk hoge verwachtingen met betrekking tot mijn tijd voor de DrieDorpenloop dit jaar. Vorig jaar een PR gelopen met 1:04:15 maar toen was ik lang niet zo fit als nu. Ik zou dit jaar zo maar eens in de buurt kunnen komen van de 1:00 uur. Daar ga ik in ieder geval wel voor.

Net als met de Spieren voor Spierenrun wordt het georganiseerd door DeLorentz. We verzamelen weer bij André en Carmen en vertrekken van hun uit gezamenlijk richting Kortenhoef. Allemaal netjes in het nieuwe paarse shirt dat we gekregen hebben bij de run in Hilversum. We zijn maar liefst met veertien lopers. Weer een hele goede opkomst van een ICT bedrijf. ICT-ers staan er normaal gesproken niet bekend om actief/sportief te zijn.

Om 13:00 uur is de start. Het weer is prima. Het zonnetje is misschien iets te krachtig maar daar heb ik onderweg weinig last van. Het eerste stuk, dat twee keer door Kortenhoef gaat is druk en daar moet je gewoon rustig lopen. Beetje op tempo komen. Als we dan richting Ankeveen gaan wordt het rustiger en kun je je eigen tempo goed lopen.

De buurjongen van André en Carmen is de enige die me tijdens de start gepasseerd is. Hij kan ook aardig goed lopen en we hadden een vergelijkbare tijd in Hilversum. Ik houd hem in de gaten en probeer langzaam dichtbij te komen. Dat lukt me aardig en ik weet hem op ongeveer 6 kilometer te passeren. Achteraf blijkt dat hij zich niet goed voelde en zelfs stukken heeft gewandeld. Ik houd de snelheid goed vast en weet zelfs na 10 kilometer te versnellen. Mijn tijd op de 10 kilometer zet ik ook scherper want ik passeer het bord op 47:48. Als ik er bijna ben zie ik dat ik bijna op 58 minuten zit. Ik wil onder de 58 minuten komen en zet nog een keer aan voor die bekende eindsprint. Vol gas over de finish maar helaas niet onder de 58 minuten. Ik kom met 58:03 als eerste loper van DeLorentz binnen en verbeter dus mijn tijd van vorig jaar met ruim zes minuten. Dan heb ik dus 30 seconden per kilometer sneller gelopen. Dat is echt heel goed. Wow wat een tijd. Bij de finish staan Joyce, Lone, Anke en Bert mij aan te moedigen en er worden foto’s gemaakt. Ook de aanmoedigers van DeLorentz schreeuwen me door de laatste meters.

Drie Dorpenloop 2013 1

Op de woensdag na mijn top prestatie is het weer gewoon tijd om mijn schema op te pakken ter voorbereiding van de marathon in oktober. Er staat 20 kilometer op het programma. Het gaat niet al te best en stop een paar keer om te wandelen. De dag erna begint de ellende. Onder mijn voet heb ik last. Een pijnlijke irritante prikkel. Na wat zoekwerk kom ik erachter dat ik peesplaatontsteking ook wel hielspoor genaamd heb. Dit kan wel maanden duren en dat kan ik in aanloop naar de marathon natuurlijk echt niet gebruiken.
Ik ga direct aan de gang met oefeningen en koop een Strassburg Sock. Deze sok draag je ’s nachts. Het is een lange sok die via een lang stuk klittenband van teen naar knie de kuit, achillespees en peesplaat oprekt, waarmee de voet ’s nachts in een gehaakte positie wordt gedwongen. Hierdoor wordt een lichte rek op de peesplaat uitgeoefend, wat voorkomt dat deze verkort en verkleving van peesweefsel optreedt. Ook wordt vorming van kalkweefsel tegengaan, dit ontstaat namelijk vooral als de voet langdurig in ontspannen positie verkeerd. Het is echt wennen om hiermee te slapen en de eerste nachten word ik er ook wakker van. Maar na drie nachten voel ik verlichting van de pijn en heb ik er minder last van. Ook koel ik de gevoelige plek regelmatig met ijs.
Het hardlopen heeft tijdelijk plaats gemaakt voor fietsen. Mijn conditie blijft hierdoor op peil maar ik hoop zo snel mogelijk weer lekker te kunnen lopen. Met een nieuw paar schoenen moet dit goed komen. Ondertusssen ben ik bij het Orec geweest voor fysio. Voor zo ver ze het op het eerste gezicht kon beoordelen valt het mee. Ik schreeuw niet van de pijn tijdens het lopen maar de pees is wel ontstoken waarschijnlijk. Donderdag een vervolg afspraak met een podoloog. To be continued….

27
apr, 2013
IMG 6344

Spieren voor Spieren City run 2013

IMG 6344

Na 2008, 2009, 2010 en 2012, doe ik op 21 april 2013 voor de 5e keer mee aan de 10 kilometer in Hilversum. Voorheen was dit de Nike City run maar na het stoppen van Nike als sponsor werd de run omgedoopt tot Spieren voor Spieren City Run.
Dit jaar doe ik mee met de business run. Bij DeLorentz werken veel actieve hardlopers en ze hebben het voor elkaar gekregen om met maar liefst zes teams aan de start te verschijnen. Dat betekent 36 man in een DeLorentz shirt over het parcours door Hilversum. Gaaf!

Cityrun 2013 foto01
Mijn beste tijd 51,15 dateert uit 2009 toen Ronald mijn haas was. Met een keurige 11,7 KM/UUR gemiddeld vloog ik toen door Hilversum. Nu vier jaar later, nog fitter en zeker een paar kilo lichter moet ik hier een serieuze aanval op kunnen doen.
Om 12:30 uur verzamelen we bij André en Carmen thuis. Hier krijgen we het startnummer en een heel mooi hardloopshirt. Voor op het shirt staat je naam en achterop natuurlijk het logo met de tekst “wij lopen snel”. Originele kleur paars wat we de rest van de dag weinig zien dus vallen we lekker op. Het shirt mag je houden na afloop van de run. Alles super geregeld dus. Na het omkleden, de nodige reepjes en gelletjes maken we met z’n allen een foto voor het huis. Dan lopen we gezamenlijk richting de start op het marktterrein. We zijn redelijk aan de late kant en staan letterlijk achterin het startvak. Dat is minder, de trage lopers moet je dan allemaal inhalen en je loopt veelal in de drukte. Het is niet anders.

IMG 6343
De start is zoals gezegd druk en je moet mensen aan alle kanten voorbij. Over de stoep en door het gras is meer regel dan uitzondering in het begin. Maar na het Mediapark waaiert het wat meer uit en heb je ruimte om te lopen. Het bord van kilometer 1 zie ik duidelijk maar vervolgens mis ik de borden voor kilometer 2 en 3. Rekening houdend met mijn schema van 5 minuten per kilometer is het qua berekening nu op de gok. Pas bij kilometer 4 zie ik dat ik te hard van start ben gegaan en maar liefs 2 minuten voor loop op schema. Dat zou heel mooi zijn ware het niet dat ik wel degelijk het gevoel heb dat ik mezelf heb opgeblazen. Te veel gas gegeven in de eerste kilometers. Voor het volgende stuk moet ik scherp de bordjes in de gaten houden en iets gas terug nemen. Op de Kerkbrink staan Adse, Ilona en Elin me aan te moedigen. Zo lief, Elin schreeuwt me weer een paar meter verder. De Havenstraat in en dan de Taludweg omhoog. Dan draaien we de Gijsbrecht op waar Ronald, Jochem en Danielle voor me staan te schreeuwen! Top, bedankt voor de support. Het blijft toch altijd bikkelen die Gijsbrecht. Hij loop zo vals plat omhoog… Fijne is wel dat je daarna de Neuweg naar beneden mag en er dan bijna bent. Tijd en bordjes gaan nog steeds heel goed. Ik lig ondanks dat ik wel redelijk stuk zit netjes op schema om onder 50 minuten te lopen. Bij Luno op de Kerkbrink schreeuwen de buurtjes me nog even 5 meter verder en zie ik ook weer Adse, Ilona en Elin staan. Maar liefst twee maal hebben ze mij aangemoedigd. Top hoor! Dan kan ik me opmaken voor de laatste 500 meter. Op de heenweg, onderweg naar het huis van André en Carmen, had ik me bedacht dat ik hier zou moeten lopen in minuut 47. Laat dat nou ook het geval zijn. Alles loopt uiteindelijk volgens plan en ik verbeter mijn PR met meer dan twee minuten. Netto tijd is 48:59 en dat komt op 12,25 KM/UUR gemiddeld. Wow!!! Dat is even niet verkeerd. Ben trots op mezelf. Joyce, Lone, Anke, Ine en Dick wachten me op en hebben me zien finishen. Ook zij zijn heel trots dat ik het zo goed gedaan heb. Ik had na die tijd van 2009 niet verwacht deze nog ooit te verbeteren. Toch maar mooi gelukt.
Ook de inwendige mens wordt goed verzorgd bij DeLorentz. Na afloop van het loopevenement hebben we een fantastische barbecue. Er is voor heerlijk vlees, brood, saus, tapenade en drank gezorgd. Het weer zit ook nog eens mee. In de zon in de tuin genieten we met z’n allen nog na van deze top dag. Lone vermaakt zich met de hond en wil alle kanten op in de tuin. We moeten haar zoals altijd goed in de gaten houden. Haha.
Thuis ploffen we nog even lekker op de bank, voel wel dat ik aan deze prestatie spierpijn ga overhouden. Ach, dat heb ik er logischerwijs wel voor over!!!

Cityrun 2013 foto02
André en Carmen nogmaals dank voor alle goede zorgen. Ik loop volgend jaar graag weer mee voor DeLorentz tijdens de Spieren voor Spieren City run. Wie weet dan onder de 48 minuten???

Hier nog wat filmpjes van mij onderweg:

Opname bij de uitgang van het Medipark
{mp4}CityRun_2013_MediaPark{/mp4}

Dit is op kilometer 5 bij het Raadhuis
{mp4}CityRun_2013_Raadhuis{/mp4}

Laatste 150 meter op de Groest
{mp4}CityRun_2013_Groest{/mp4}

Finish
{mp4}CityRun_2013_Finish{/mp4}