Wat zijn Joyce, Lone en ik ongelofelijk trots. We hebben even op mevrouw moeten wachten maar na 11 dagen na de uitgerekende datum kwam ze toch ter wereld:
Lizzy Pip Gaillard
Op donderdag 25 februari gingen we naar het ziekenhuis om een afspraak te maken om de bevalling in te leiden. Als ze er niet eerder zou zijn dan werd ze 29 februari gehaald. Best wel bijzonder dachten we nog op schrikkeldag. Zo ver kwam het echter niet. Na het ziekenhuis rustig naar huis gereden en de dag kabbelde voort. Maar na het eten voelde Joyce het toch wel degelijk rommelen. Voor de ontspanning ging Joyce lekker in bad. Dit was echt een goede keuze. Door de ontspanning was het relatief goed te doen om de weeën onder controle te houden. Rond half 12 bellen we de verloskundige Daphne en ik help Joyce uit bad. Daphne zegt dat we de spullen mogen pakken en richting ziekenhuis mogen gaan. Mijn moeder en Dick komen bij ons thuis om op Lone te passen. Als haar zusje geboren is komen ze met z’n drieën naar het ziekenhuis spreken we af.
Na het bad zijn de weeën heftiger geworden, hier was Joyce al bang voor. Ze heeft het zwaar. Net als bij Lone bevindt ze zich in haar eigen wereld en vangt elke wee vakkundig op. De pijn is niet om uit te houden en Joyce vraag om verdoving. Daphne stemt toe en legt alles aan voor de controle van de baby. Ze weet dan al dat de verdoving er niet zo komen omdat het allemaal zo snel gaat. Na een half uur vraagt Daphne of Joyce op haar zij wil gaan liggen, dan mag ze kort daarna persen. Hier heeft Joyce wel oren naar. Daarna gaat het nog sneller. Binnen een half uur zet Joyce wederom een wereldprestatie neer. Lizzy Pip wordt 26 februari om 1:19 uur geboren.
Lizzy weegt bij de geboorte 3995 gram en meet 52 centimeter. Als we een beetje terug op aarde zijn bel ik de oma’s op. Ze komen natuurlijk direct met de opa’s richting ziekenhuis. Ook kleine lieve Lone ziet haar zusje voor het eerst. Kusjes en knuffels geeft ze. Ook de kleine panda knuffel neemt ze mee en geeft ze aan Lizzy. Zo schattig.
We zijn nu ruim een week verder en Lizzy doet het goed. Ze zit boven het geboorte gewicht en drinkt heel goed bij mama. Deze week ben ik een week vrij. Dit komt goed uit aangezien we nu niet meer kunnen leunen op Saskia onze lieve kraamverzorgster. We hebben het wederom getroffen, we zijn heel blij met haar.
Voor de mensen die we vergeten zijn een kaartje te sturen zet ik hieronder het geboortekaartje:
Hieperdepiep hoera! Vandaag is de grote dag: Lone is 5 jaar geworden!
Ze heeft weer wat beleefd hoor, het afgelopen jaar. Om te beginnen natuurlijk school. Eerst ging het soms wat moeizaam en vond ze het wel spannend met alle nieuwe kindjes om zich heen. Dan kon het voorkomen dat ze niet zo lief was tegen sommige kindjes. Dat hoorden papa en mama dan van de juffen. We hebben hier veel met Lone over gesproken en ze snapt nu ook dat dat niet leuk is. Dat ze beter lief kan zijn en samen kan spelen met de kindjes. Misschien was het onzekerheid, want inmiddels is ze helemaal gewend op school en heeft ze leuke vriendinnen. Met Britt, Laura en Emma gaat ze het meest om. Ze heeft ook al thuis met ze gespeeld.
Op de naschoolse opvang vindt Lone het ook leuk. Ze gaat op maandag en dinsdagmiddag. Als het mooi weer is, speelt ze het liefst in de grote bijbehorende tuin. Deze tuin heeft zwart zand. Soms kan Lone dus meteen door naar boven en in bad als ze bij het Mirakel is geweest. Bij minder weer knutselt ze of is ze te vinden in de meidenkamer. Op dinsdag is vriendin en buurmeisje Evi er ook. De dames worden op die dag naar school gebracht door de Evi’s papa en aan het eind van de dag weer opgehaald door Bas of mij. Dat vinden ze reuze gezellig.
Op woensdag wordt Lone opgehaald door oma Anke. De dames vermaken zich met knutselen, verven, cakejes bakken en films kijken. Sinds het nieuwe schooljaar gaan ze aan het einde van de middag samen naar zwemles. Lone vindt zwemmen leuk! Soms is juf Carla een beetje te streng geweest en heeft ze daarna even geen zin, maar als ze eenmaal weer in het water springt, is ze dat alweer vergeten. Wel heeft ze sinds een paar maanden oordoppen, omdat ze een paar keer een nare oorontsteking heeft gehad door het chloorwater.
Op donderdag halen oma Ine en opa Dick haar op van school. Meestal wordt er dan ook wel een lekkere taart gebakken en versierd. En nog steeds eet Lone liever het beslag dan de taart zelf, snoepkontje.
Op vrijdag, zaterdag en zondag is ze lekker samen met papa en mama. In deze weekenden en in de schoolvakanties verveelt Lone zich geen moment! Soms komt er een vriendin spelen, maar Lone vindt het ook leuk om met papa te gaan zwemmen of te wandelen of fietsen op de hei. Ja, want fietsen kan ze sinds oktober ook als de beste, zonder zijwielen! Ineens had ze in de gaten hoe het moest. Geweldig! Ze heeft het geleerd op een wat kleinere fiets die van vriendin Elin was geweest. Nu ze het goed kan, heeft ze voor haar vijfde verjaardag een wat grotere meidenfiets van papa en mama gekregen.
Yesssss, ik kan zonder zijwieltjes fietsen. Het is me gelukt! Iedereen zo trots op me inclusief ikzelf. #fietsenpic.twitter.com/WtJO4r1qQk
Verder is ze het afgelopen jaar ook naar de geitenboerderij geweest met opa Bert en oma Anke, naar Monkey Town met oma Ine en vriendin Julia, en met mooi weer naar het Baarns Bosbad. Verder is ze met papa en mama naar de Eemhof geweest en later met papa zelfs nog een keer. Hetzelfde geldt voor het Omniversum; eerst met papa en later met papa en mama samen nog een keer. Natuurlijk mogen we Spelekids niet vergeten met Elin en Hugo en de dierentuin met kleine Evi. Eigenlijk is kleine Evi niet klein, maar zo maakt ze onderscheid tussen Evi van Tamara en Mike en Evi het buurmeisje. Daarnaast is Lone ook nog naar de dierentuin en naar een indoor speeltuin geweest met kleine Kyan. Het hoogtepunt van het jaar was toch wel het bezoek aan “Mickeyland” in Parijs. Samen met alle opa’s en oma’s en papa en mama heeft Lone de tijd van haar leven gehad. Ze heeft Mickey zelfs persoonlijk de hand geschud! Wat een avontuur was dat!
Lone vindt het ook leuk om zich te verkleden. Ze heeft heel wat jurken verzameld het afgelopen jaar. Een Ariel jurk uit Disneyland en een Elsa jurk, en een aantal andere roze jurken. Ze voelt zich dan een echte prinses! Het leukst vindt ze het om zich samen te verkleden met de buurmeiden of vriendinnetjes. Ze zijn dan uren zoet.
Het knutselen is ook nog steeds een hit: verven, kleuren, kleien, met de strijkkralen, noem maar op. Met trots laat ze zien wat voor mooie creaties ze weer heeft gemaakt.
In oktober heeft Lone een nachtje bij vriendin Pien geslapen en in november was het andersom. De dames mochten hun schoentje zetten omdat de oude Sint weer in het land was. Het was een echte keet avond en -nacht.. ook tot groot plezier van papa en mama. Uiteindelijk hebben we de dames zelfs uit elkaar gehaald om nog een klein beetje rust te krijgen.
Mijn lieve vriendin Pien heeft afgelopen weekend bij me geslapen. De Sint en zwarte Piet hebben onze schoen gevuld! pic.twitter.com/KuysSLIGut
Op pakjesavond stond de Goedheiligman zelf ineens voor Lone’s deur met twee van zijn Pietjes. Wat een verrassing! Iedereen stond in zijn grote boek. Lone kon in het begin alleen maar ja knikken en nee schudden als de Sint haar iets vroeg. Maar later ontdooide ze een beetje en durfde ze zelfs naast hem te gaan zitten. De Sint wist alles! Toch was ze wel lief geweest, want hij heeft haar flink verwend met mooie cadeaus en ze hoefde niet mee in de zak naar Spanje.
Vanavond tijdens pakjesavond kregen wij bezoek van de Sint en twee Pieten. Ik was zeer onder de indruk! pic.twitter.com/ZGUOrAsNBy
Als Lone een beetje lui is, kijkt ze het liefst een film. Als ze nog meer lui is, kijkt ze TV in papa- en mama’s bed met een appeltje erbij en een warme melk. De ultieme relax ochtend!
Afgelopen zomer is Lone met papa en mama op vakantie geweest naar Frankrijk met de auto. Daar heeft ze genoten van de enorme glijbanen op de camping, de soms woeste zee en de frikandelletjes als avondeten. Toen we terug naar huis gingen vond ze dat gek genoeg toch niet jammer.
Al met al een mooi jaar zo te lezen, wat we vorige week al hebben afgesloten met een mooi feestweekend: Zaterdag heeft Lone haar vijfde verjaardag thuis gevierd voor alle vrienden en familie en zondag is ze met negen vriendinnen naar de nieuwe film van Woezel en Pip geweest in de bioscoop. Het was een super weekend en ze is verwend met allemaal mooie cadeaus!
We moesten het feestweekend wel een beetje naar voren halen, want er staat nog een grote verrassing voor de deur: Lone wordt grote zus! Ze krijgt er over ongeveer twee weken een baby zusje bij! Ze vindt het heel spannend. Sinds ze weet dat ze grote zus wordt, vraagt ze wanneer de baby eindelijk komt. Daarom heeft papa voor haar een zogenaamde baby kalender gemaakt, met vakjes waarin ze elke avond voordat ze gaat slapen een kruisje zet. Op dit moment zijn er nog maar heel weinig vakjes over! Ze wil haar zusje aankleden, in bad doen, eten geven en vooral knuffelen zegt ze.
Lieve Lone, net als vorig jaar, gaan er ook het komende jaar weer veel dingen veranderen. Ben je net gewend op school, krijg je er ineens een kleine zus bij! Je zult de aandacht van papa en mama met haar moeten gaan delen en dat zal misschien best wel eens lastig worden. Maar daar komen heel veel leuke dingen voor in de plaats! We weten zeker dat je als grote zus heel trots zult zijn op je zusje en heel lief zult zijn voor haar. En natuurlijk blijven we met jou net zulke leuke dingen doen als de afgelopen jaren. Papa en ik zijn super trots op jou en je bent onze grote meid voor altijd! Gefeliciteerd met je vijfde verjaardag lieffie.
Ok, nog een paar grappige uitspraken dan:
Lone leest een boekje. Papa vraagt: "Lone, waar gaat het boekje over?" Lone: "Over letters."
Lone staat op de rand van het zwembad te klappertanden van de kou. Oma zegt: "Kom we gaan er uit want je hebt het koud." Ze zegt: "Nee oma ik heb het niet koud, alleen mijn tandjes."
Lone zit op het toilet achter me en ik sta me op te maken. "Mama, je hebt een haar in je kont!"
Mama snijdt een banaan een klein stukje in met een mesje zodat hij op school beter te pellen is. Als Lone het ziet zegt ze: "Mama, wil je dat nooit meer doen!!!"
Mama vraagt of Lone van die Speculoos koekjes mee naar school wil. "Oh ja, die vind ik verrukkelijk!"
"Lone wil je een melkie?" "Ja lekker, kom maar door!!"
Ok, we zijn met z'n vieren naar Parijs geweest. Dit was om eens een prachtig mooie "Fruit de Mer" te eten. We gaven deze 24 uur durende beleving in de lichtstad Parijs de naam "One night in Paris". Tijdens de terugreis leek het ons alle vier een goed idee om dit voort te zetten. Niet altijd Parijs maar gewoon een leuke gezellige stad waar we dan lekker gaan eten en drinken. Maar dat was maart 2015. Het is nu januari 2016.
Ronald en ik hadden het idee opgevat om voor Jochem zijn verjaardag iets leuks te verzinnen. We haken Robbie aan en boeken een leuk hotel in Brugge. Deze mooie stad is op 2,5 uur rijden en biedt vele leuke restaurantjes in de knusse binnenstad. Alles geregeld en we hebben weer wat leuks om naar uit te kijken. Maar ja... die Gak weet van niets... en dat houden we ook zo tot 16 januari, de dag van vertrek. Haha. Met Daan regel ik dat die datum wordt vast gezet, zodat er niets in de weg staat voor een mooie avond in Brugge. We zullen gaan dineren bij een Bib Gourmand restaurant wat op loopafstand is van ons hotel. Kurt's Pan is een tip van mijn oud collega van de KvK.
Vrijdag 8 januari bezorg ik, als een klein steekje onder water, twee biertjes op de Vosmaerlaan. Gak snapt hier uiteraard -zonder begeleidend schrijven- niets van en Daan speelt ons toneelstukje vrolijk mee. We zijn officieel begonnen.
Zaterdag 16 januari, iets voor negen uur in de ochtend. Robbie komt me halen en dan rijden we door naar Ronnie. Dan is het nog maar een kort stukje naar Gak. Haha. De enige die nog van niets weet, maar wel over een klein uurtje met ons in de auto zit naar België. We bellen aan en hij komt verbaasd de deur open doen in zijn ochtendjas. "Wat komen jullie doen?" "Ik ga niet trouwen hoor." Robbie zegt vervolgens: "Wie is er bijna jarig???" Gak, nog steeds niet helemaal op aarde, steekt zijn vinger op. "Dan heb je een half uur om je klaar te maken!" zegt Robbie. We lopen naar binnen, geven Daan en Hidde een dikke knuffel en drinken een lekker bakkie. Als ik er nog overheen kom met de opmerking dat hij ook zijn tas moet pakken is Gak helemaal het spoor bijster. Na het douchen begint het allemaal te landen, helemaal als hij zich beseft dat eerder hij opnieuw twee biertjes heeft gezien. Nogmaals twee keer die Brugse Zot waarmee ik naar binnen liep. Het kwartje is gevallen.
Op weg naar Brugge hebben we een mooie toeristische route. De navigatie in de nieuwe auto van RD is een uitgebreid ingewikkeld apparaat. Onderweg een beetje kletsen en lachen om de afgelopen ochtend en de voorpret die we hebben gehad. Oh oh wat mooi. Gak kan er wel om lachen. Hij vindt het mooi dat we hem zo ontvoerd hebben. Eenmaal aangekomen in Brugge rijden we de garage in onder het hotel. Tassen op de kamer en de stad in. We hebben wel een beetje trek gekregen, dus tijd voor een lunch.
We vullen de maagjes en tikken een fijne wijn met z'n vieren weg. Het genieten als Bourgondiërs bevalt ons wel. We willen deze lijn doortrekken en vervolgen na de lunch onze weg richting de Halve Maan brouwerij waar ze de Brugse Zot biertjes brouwen en ook de zwaardere Straffe Hendrik. We moeten even in het naastgelegen cafe wachten tot onze rondleiding begint, maar dat vinden we niet zo erg. In de leuke entourage proosten we voor de tweede keer maar nu met een Brugse Zot. Cheers boys! De rondleiding is interessant en de gids vertelt leuke feitjes over het bier en de brouwerij. We komen ook nog op het dak van de brouwerij waar we een mooi uitzicht hebben over Brugge.
Na de rondleiding kunnen we nog een Brugse Zot drinken. Nou vooruit dan maar weer. We lusten ook wel een lekker stukje worst. Met Ronnie proef ik ook nog de 11% alcohol tellende Straffe Hendrik. Heel smaakvol, maar je voelt ook zeker dat dit een zwaar biertje is. Rustig nippen dus.
We lopen na deze biertjes richting hotel om ons op te frissen zodat we flitsend aan het diner bij Kurt's Pan verschijnen. Het is ondertussen gaan hagelen, regenen en sneeuwen. We komen als vier verzopen katjes aan bij het restaurant aan de Sint-Jakobsstraat. De vriendelijke gastvrouw neemt onze jassen aan en zet ons aan de ronde tafel in het midden. Het kleine restaurant biedt plaats aan 20 personen. Heel intiem dus. Als we net zijn bijgekomen van het natte geweld van buiten komt ze met een mooie fles wijn aanlopen. "Kennen jullie mevrouw van der Laan?" vraagt ze aan ons. "Ja", zegt Jochem, "die ken ik wel!" Hahah. Die lieve Daan heeft zonder dat wij het wisten contact gehad met het restaurant en biedt ons deze fles aan als aperitief. Wow dat is super. Zo zijn wij naast Jochem ook verrast tijdens onze eigen verrassing voor hem. Hahah. Het eten is heerlijk, genieten met de hoofdletter G. Het vier gangen menu bestaat uit een aantal keuzes:
Kreeft/ ganzenlever / appel / truffe de chine aardappel/ julienne van gerookte Osterschelde paling
***
Sint jacobsnoot / zalf van knolselder /impressie van wintertruffel / crumble van spek
( Indien als 1e voorgerecht +8 € )
***
Kabeljauwhaas/ king-krab/ béarnaise van Bloody Mary/ preimousseline
Als laatste vertrekken we uit de zaak. Bijzonder lekker gedineerd. Aanrader zo'n Bib Gourmand restaurant.
Verstandig als we zijn, we zijn immers allemaal 35+, gaan we nog even kijken in wat barretjes en andere tentjes. Biertje hier, wodka Red Bull daar en afsluiten met een broodje döner met een frisje. Oh oh oh, we leren het nooit, maar het is wel gezellig. Ronnie en ik wanen ons in een aflevering van Bananasplit als er een meisje van in de twintig naar ons toekomt en ons doodleuk vertelt dat ze geen BH aan heeft. Ietwat flabbergasted brengen we het gesprek op gang, maar de dame uit Duitsland spreekt verder bijna geen Nederlands. Man man man, wat een zooitje. Keurig op tijd, rond de klok van 05:00 rollen we de bedjes van het hotel in. Eens kijken hoe we wakker worden, maar dat is voor latere zorg.
Een paar uur later zit mijn biologische klok me weer eens dwars. 08:30 uur -is dus amper 3,5 uur nadat ik in bed gestapt ben- word ik al weer wakker. Bloed irritant, maar niets aan te doen. Ik spring onder de douche en dat doet me goed. Ik verzamel mijn spullen en ga beneden in de lobby van het hotel zitten. Op mijn iPhone neem ik het laatste nieuws door. Als ik klaar ben, komen de mannen ook naar beneden. De frisse lucht die we tot ons nemen als we richting het ontbijt lopen heeft een magische helende werking. In een druk tentje bestellen we thee, koffie, omelet en wat broodjes. Even lekker zitten en de afgelopen avond analyseren. We hebben het super gehad, enorm veel gelachen. Een ouderwets goed feestje. Aan de andere kant beseffen we ook dat het best zonde is na het nuttigen van zo'n fijne maaltijd om dit dat in z'n geheel weg te spoelen met bier. We worden ouder en toch, al is het maar na afloop, iets verstandiger. Het is ook zonde dat we nu niet geheel scherp zijn en kunnen genieten van het moois wat Brugge verder te bieden heeft. Maar goed, we gaan er het beste van maken vandaag. We hebben ook niet een hele zware kater. Het broodje en frisje hebben ons achteraf gezien gered. Na het ontbijt lopen we een rondje over het Begijnhof. Het is fris maar buitengewoon zonnig weer. Het levert mooie plaatjes op.
We vervolgen onze weg richting de winkels om nog een kleinigheid voor het thuisfront mee te nemen. Onderweg komen we het Historium Brugge tegen. Het blijkt een mooi historisch verhaal te zijn in een soort Efteling achtige sfeer. Een verhaal over meester-schilder Van Eyck. Informatief en ontzettend leuk gemaakt. Een uur later lopen we weer naar buiten, maar niet voor we nog een mooi uitzicht hebben meegepakt over het bekende Markt plein.
De meeste winkels verkopen de bekende Belgische chocolade. Dit kopen we dan ook om thuis cadeau te geven. Op naar het hotel om de auto te halen en huiswaarts te keren. Na een klein dingetje met een uitrijmunt kunnen we richting Nederland.
Mannen het was me weer een memorabele ervaring. Fijn dat we Gak op deze ludieke manier hebben kunnen ontvoeren voor "One night in Brugge".
